| |
Σαν τα φεγγάρια σου διαβούν
δεν σου γελά ο καθρέφτης
οι ρυτιδούλες σου μιλούν
σημάδια αφήνει ο κλέφτης.
Τις νύχτες σου αναπολείς
έδωσες πάθη, αγιάσματα
με τον εαυτό σου τα μιλείς
μέχρι και τα χαράματα.
Δεν έχεις πια να απολογηθείς
νιότη, δεν τη ζηλεύεις
είσαι στο τέλος διαδρομής
ζωή δεν την ξοδεύεις.
Έρχεται ο έρωτας συχνά
ποτέ δεν σε ξεχνάει
κι όσο υπάρχουν δειλινά
θύμησες σε κερνάει.
Θα νοσταλγήσεις, θα γελάς
κάνεις τον απολογισμό σου
ψυχή νέα, πάντα αγαπάς
όμορφο που ειν το βιός σου.
Χίλιες ήταν οι μέρες σου
κι είχαν αγάπη προίκα
της πίστης, ειν οι βέρες σου
λες...την Ιθάκη βρήκα.
Έχεις μεστώσει, δεν πονάς
μετράς τα κεκτημένα
μαργαριτάρια τα φοράς
φωνή έχει το καθένα.
Τη ματαιότητα θωρείς
την έχεις πια ξορκίσει
σου δώσε η ζωή για να χαρείς
ροδόσταμο, αναμνήσεις.
Και προχωράς σοφότερη
δεν ψάχνεις πια τις λύσεις
και νοιώθεις ομορφότερη
αξιώθεις να αγαπήσεις.
Τ` ανθρώπινα τα κρίματα
τα νοι΄ώθεις σε πονάνε
δεν έχεις πια ερωτήματα
γιατί, οι ψυχές λυγάνε.
Ο δρόμος ήταν η χαρά
σου δώσε τ` αστέρια
τα χέρια κράτα καθαρά
και ευχήσου περιστέρια
Όσο γερνάς να τα κοιτάς
λευκό να έχει η πλάση
στο θεό σου να μιλάς
κρίνα να την σκεπάσει
23-10-2025
Αδαμοπούλου Γεωργία.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | | | | | | Ταξινόμηση | | | | | Κατηγορίες
Πρόσωπα
Ομάδα
| | | | | | | |
|
