| |
Απόψε ονειρεύτηκα, του Αχέροντα τη πύλη
μπήκα με γέλιο, άνετη, και κόκκινο μαντήλι
Ήρθε κοντά μου ο Χάροντας, του δώσα χειραψία
είπα, έχεις εδώ πολλούς, αυτό έχει την αξία.
Φορούσε κόκκινα, πορφυρά, μου γέλασε λιγάκι
τότε τον ερώτησα, εδώ είναι η Ιθάκη.
μου δείξε ένα φως και να΄σου ο Άγιος Πέτρος
έφτασα είπα, γεια χαρά, πολλούς πήρες εφέτος.
Με κοίταξε καλά, καλά, διόλου δεν φοβήθηκα
τι θες εδώ μικρά παιδιά, του είπα δεν κρατήθηκα,
και τους καλούς όλους μαζί, κοντά σου τους μαζεύεις
ειν του θεού το άδικο, σε ποιον θεό πιστεύεις.
Δεν ήξερε τι να μου πει, τον είδα δυσκολεύτηκε
παράδεισο, έχει εδώ, σιγά μου εμπιστεύθηκε.
παράδεισος είναι η γη, με θάρρος του απάντησα
είναι ο έρωτας, η ζωή, όσα εγώ συνάντησα.
Σκοτείνιασε, έπιασε την ζυγαριά, μου δείξε θυμωμένος
δεν σε φοβάμαι άγιε μου, ως προς τι τόσο μένος,
άκου του λέω το δίκαιο, εσύ δεν το` χεις πράξη
νέους εδώ τους κουβαλάς, έχουν όλοι αγιάσει.
Τέτοιο δεν του ξανάτυχε και ψάχνει τα τεφτέρια
τα σημάδια έψαχνε, στα δυο δικά μου χέρια
Και......συνεχίζεται, συνεχίζεται
24-10-2025
Αδαμοπούλου Γεωργία
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
