| |
διχώς την φωτια
πως θελεις να ζεστανω
ετουτη τη καρδια
που βρηκε παγωνια
και εγινε κομματια
χιλιες βραδυες τα ονειρα
σου επλεξα παλατια
χιλιες ωδες σου επλασα
για τα ακριβα σου δυο σου ματια
μα αποψε μεσα μου ο καθρεφτης μου ραγιζει
εφτα χρονια γρουσουζια εσενα τα χαραζει
πινω στην υγεια σου ερωτα τυφλε
ερωτε τρελλε
που με εχεις μαχαιρωσει
χιλιες χαρες σαν εζησα
χιλιες ωδες σαν σου εδωσα
με δηλητηριο καθαριζεις
και τη ψυχη μου που αιμοραγγει
στον αδη την χαριζεις
διχως την φωτια
πως θελεις να ανασανω
σαν αετος διχως φτερα
στη γη θε να πεθανω
καλλιο να μην σε γνωριζα ερωτα
καλλιο μακρυα σου να μουν
για να ζω περηφανα
παρα σκουλικη
παρα σκουλικι εις τον αδη.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
