| |
Μαξιλάρι είχα πέτρα
στρώμα μου
την άγια γης
και κρατούσα στη φαρέτρα
καντηλάκι
της ζωής.
Ήμουν πουλί
στον ουρανό
κι είχα χίλια
χρώματα
κι όταν μιλούσα
στο θεό
του λέγα
για τα χώματα.
Εκείνα που είχα
προσευχή βασιλικό και
μέντα,στη
παιδική μου
τη γιορτή
είχα εγώ παραμύθι
που δεν γνωρίζει
λήθη.
Πέτρα άγια
άγιο φως
σχοίνο του θεού
ανθισμένο,
πέτρα άγια
άγιο φως
το δικό μου
πεπρωμένο.
Κι` έτσι έγειρα
να κοιμηθώ
πάνω στα χρυσά
τα στάχια,
πάνω στα πέρα
αλώνια
και γέμισε
η καρδούλα μου
μύρο
και κολώνια.
Στης θύμησης
τη νοσταλγία
που είχαμε μείς
εικόνισμα
τη Παναγιά
τα χρόνια
τα παλιά.
30-10-2025
Αδαμοπούλου Γεωργία
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
