| |
Βρε τι τραβάν τα έρημα.. ξεχωριστά ζευγάρια
Βρήκανε - λες - τον έρωτα.. ρίχνοντας δύο ζάρια !
Περίσσιο φθόνο μέσα τους σκορπίζουνε οι "φίλοι"
Να τους χωρίσουν προσπαθούν.. χρειάζονται σκαμπίλι !
Σκαρφίζονται τα χίλια δυο.. στον ένα βάζουν λόγια
Με ψέματα τρισάθλια κινούνται τα λαμόγια !
Χαρά γεμίζουν περισσή στον τσακωμό τους πάνω
Και μόλις σμίγουνε ξανά.. αφρίζουν σαν τον.. χάνο !
Τόσο γελοία γίνονται αυτά τα ανθρωπάκια
Νομίζουν πως αξίζουνε στη λάσπη παλαμάκια !
Παίρνουν και άλλους πλάϊ τους.. από την ίδια πάστα
Σε μιαν αγέλη αρχηγοί το παίζουν.. άστα - βράστα !...
Στο τέλος μένουν σύξυλοι.. γυμνοί και ντροπιασμένοι
Απ' τον καθένα δίπλα τους για πάντα αφορισμένοι !
Αφού ο ρουφιάνος - ως γνωστόν ! - ποτέ δεν αγαπιέται !
Για λίγο μόνο ΄"χρήσιμος" γίνεται.. και ξεχνιέται !
Στους δύο τρίτος δεν χωρά.. όσο και να χτυπιέται !!!!!
22-1-2014
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
