| |
Στο βελουδένιο το κουτί
σου έβαλα το δαχτυλίδι
και μην ρωτήσεις το γιατί
δεν το έχω πια στολίδι.
Έλα ένα βράδυ να στο δώσω
και κλείσε απαλά τη πόρτα
μην πεις, μ` αγάπησες τόσο
δεν είναι τίποτα όπως πρώτα.
Σαν άλλαζες συχνά σεντόνια
κι ερχόσουνα με το σημάδι
του έρωτα ήταν η κολώνια
και ήταν από ξένο χάδι.
Γλίστρησες μέσα στην αυγή
με προδοσίας τις σιωπές
δεν άκουσες την κραυγή
ούτε το κλάμα τις βραδιές.
Στο έβαλα σε μπλε κουτί
σφράγισα τις αναμνήσεις
δεν σε ρωτώ, τι και γιατί
μον πίσω μην γυρίσεις
Στα χέρια το είχα κόσμημα
και σένα είχα θεό μου
το τσίγκινο το νόμισμα
π'αρτο, δεν ειν δικό μου.
Αν αργήσεις θα το βρεις
στη πόρτα κάτω από το χαλάκι
σκουπίδι ήταν, μην σκεφτείς
και κοίτα το λιγάκι.
Σαν περνούν τα χρόνια
κι αλλάζεις τα στρώματα
στο δαχτυλίδι η κολώνια
θα` χει αγάπης τα αρώματα.
3-11-2025
Αδαμοπούλου Γεωργία,
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
