| |
Σ' έναν άδειο δρόμο τριγυρνώ.
Σπασμένων ονείρων λεωφόρο.
Η σιωπή μου φωνάζει δυνατά.
Απ' τη ζωή που πέρασε κοντά.
Η πόλη κοιμάται, μα εγώ ξυπνώ.
Στις σκιές της νύχτας, μόνη περπατώ.
Κανείς δεν με θυμάται,
Κανείς δεν ρωτά.
Η σκιά μου δίπλα μου,
Κι αυτή σιωπά.
Η καρδιά αιμορραγεί,
Μα ποιος να τη δει.
Θέλω κάποιος να με βρει,
Πριν χαθώ εκεί.
Τα φώτα μακριά να τρεμοπαίζουν.
Σκιές μέσα στους τοίχους ψιθυρίζουν.
Όνειρα χαθήκανε και τρέχουν.
Στους δρόμους της νύχτας με γυρεύουν.
Κανείς δεν με θυμάται,
Κανείς δεν ρωτά.
Η σκιά μου δίπλα μου,
Κι αυτή σιωπά.
Η καρδιά αιμορραγεί,
Μα ποιος να τη δει.
Θέλω κάποιος να με βρει,
Πριν χαθώ εκεί.
Τα αστέρια πεθαίνουν στη γη.
Η νύχτα φοράει μια σιωπή.
Αν φωνάξω, θ' ακουστώ;
Ή για πάντα θα χαθώ;
Ή για πάντα θα χαθώ;
Ή για πάντα θα χαθώ;
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
