| |
Στη μοναξιά μου
Ω! δυστυχής ημέρα μου, μ’ εσένα μοναξιά μου.
Τέσσερις τοίχοι σε κρατούν σαν φυλακή με μένα.
Από τα νεύρα σου βαράς και σχίζεις την καρδιά μου,
που δεν μπορείς σαν φίλη σου να δεις ποτέ κανένα.
Βρε μοναξιά μου να χαρείς, γιατί πολύ γκρινιάζεις;
Νυχθημερόν συ μέσα μου, σε λίγο θα με σφάζεις.
Κι ας προσπαθώ ο άμοιρος φίλη μου να σε πιάνω
κι εκεί που λέω σε βρήκα γω, πάλι ξανά σε χάνω.
Συνέχεια κάνω όνειρα κι οι δυο να φιλιωθούμε
κάνοντας σου γλυκιές ματιές όλα να γίνουν λάδι.
Μα εσύ σιμά μου δεν βαστάς, ποτέ δεν θα δεθούμε
μου διαμηνύεις κι όλο πια μακραίνεις κάθε βράδυ.
Μα ζήτα μου και όσα θες, στα δίνω μοναξιά μου,
λίγη παρέα τις νυχτιές να μού κρατάς στον ύπνο
και σαν με πάρει αυτός μαζί, πριν από το πρωί μου,
σ’ αφήνω να ‘σαι λεύτερη ως πότε θα ‘χει δείπνο.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
