| |
Με (ξ)έχασες
Προσπέρασε ο Οκτώβριος -κύμα άγριο στα βράχια
κρυώνει βιάζεται -ο καιρός- ποτέ δεν περιμένει
σε δρόμους του καλοκαιριού κλείσαν τα μαγαζάκια
…κι Εγώ με σκέψεις ξέπλεκες -στον μόλο καθισμένη
Η βάρκα εκείνου του όνειρου σκουριάζει στο λιμάνι
γιατί …δεν τόλμησε πανιά στο άγνωστο να ανοίξει
της αγκαλιάς της θάλασσας -φοβήθηκε την πλάνη
και το ταξίδι τέλειωσε προτού …αγέρας την αγγίξει
…κι Εσύ σαν κόμπος ναυτικός στου έρωτα τον κάβο
κουνώντας το παλιό σχοινί την πλώρη της πληγώνεις
…δεν θα ξεχάσεις έλεγες -το δέσιμο στο απάγκιο
τάξιμο ανεκπλήρωτης ανάμνησης -στοιχειώνεις
Ατέλειωτα τα λόγια σου -ήταν- τις νύχτες πυροφάνι
χωρίς το αντίο -γίνονται- σιωπή πικρή της εποχής
ξεθώριασαν τα αισθήματα κι έμεινε γκρι μελάνι
να αργοχαράζει μέσα μου … «Φθινόπωρο ψυχής»
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
