| |
Οι πατερίτσες
ΕΥΓΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
Στην ζωή μας την πεζή ερχόμαστε, πολύ συχνά, σε επαφή με διάφορους κινδύνους, ατυχήματα και απρόοπτα συμβάντα. Και όσο πιο νέοι ήμαστε τόσο πιο πολύ τα αψηφούμε, υποτιμάμε τον όγκο και το είδος των ατυχημάτων με τις επιπλοκές αυτών. Μετά από μία σχετική ωρίμανση (νοητική και βιωματική ) φτάνουμε στο ταμείο. Τα νιάτα τα ανέμελα και όμορφα με τόλμη για ταρζανιές και ανάληψη ευθηνών, ανεξάρτητα από το κόστος, πέρασαν ανεπίστρεπτη. Καθώς προχωράμε ηλικιακά αντιλαμβανόμαστε τον πραγματικό(ψυχικό και σωματικό) κόστος των επιλογών μας και διστάζουμε ,ενίοτε κάνουμε ένα βήμα πίσω όταν αντικρίζουμε το άγνωστο. Στο μυαλό μας αποσαφηνίσθηκε η πιθανή ατυχία με εμφάνιση υπαρκτής αναπηρίας που θα μας σταθμίσει στα επόμενα χρόνια της ενηλικίωσης. Κοτιάζουμε! Ωριμάζουμε!
Η προσωρινή αναπηρία που μπορεί να προκύψει μετά έπο ένα ατύχημα χρειάζεται στήριγμα. Ψυχολογικά από τους φίλους και συγγενείς. Σωματικό από τους γιατρούς και τους φυσιοθεραπευτές. Κοινωνικό και επιδοματικό από το κράτος πρόνοιας και κοινωνικών ασφαλίσεων. Οι περισσότεροι έχουνε δεχτεί μικρές η μεγάλες βοήθειες. Άλλοι όχι. Είναι αυτές οι εξετάσεις ποιότητας που περνάνε οι άνθρωποι γύρω μας. Μερικοί περνάνε με άριστα άλλοι μένουνε κάτω από την βάση. Αυτά έχει η ζωή!
Στην παρέα μας έτυχε να ήμαστε πιο επιρρεπείς στα ατυχήματα με κακώσεις κάτω άκρων. Προσωρινές αναπηρίες, στιγμές επώδυνες και δύσκολες σε χειρουργείο με αναρρωτικές άδειες μέσα σε βαθιές πολυθρόνες με ατελείωτες ώρες μπροστά στις τηλεοράσεις και βιβλιοφαγεια. Δεν περνάει εύκολα ο χρόνος της αναμονής αλλά έπεται η πολύ χαρά στα πρώτα βήματα με πατερίτσες. Ανοίγεις σαμπάνια όταν αποδεσμεύεσαι από αυτές. Ένα ζευγάρι καναδέζικες πατερίτσες (2004 αγοράστηκαν) περάσανε κατά την διάρκεια των τελευταίων 20 χρονών μέσα από τέσσερα σπίτια . Τις θεωρούμε γουρλίδικες αφού όλοι τις χρησιμοποιήσαμε και μείναμε αρτιμελείς μετά από τα διαφορετικά ατυχήματα που περάσαμε. Οι πατερίτσες απέκτησαν θέση περίοπτη και είναι μόνιμα ,δεδομένα και αγαπημένα βοηθητικά στα σπίτια μας. Τις αγαπάμε. Είναι τα ορατά φιλικά στηρίγματα με προσωρινή χρήση στις αφόρητες στιγμές σωματικής αναπηρίας. Τι γίνεται όμως όταν η ύπαρξη των πάσης φύσεως πατερίτσων παρατείνεται και μετατρέπονται σε μόνιμο στήριγμα και εσωτερική ανάγκη για την ψυχή μας; Θα τις κόψεις ή θα κρυφτείς πίσω από την δήθεν ανάγκη τους; Μπορείς να δεις την αλήθεια ;
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
