| |
| | Μια επανάσταση με πιάνο |  | | | Καλημέρα φίλοι μου, να είστε καλά, σας ευχαριστώ όλους. | | |
Τις μουσικές έχω παρέα
σαν πιάνει και νυχτώνει
λέω, δεν έζησα τυχαία
κοιτώ φεγγάρια στο μπαλκόνι.
Βάζω ένα ταγκό για δύο
δεν έχω κόκκινο φουστάνι
μελάνι, σ` ένα μελανοδοχείο
χαρτί, στ` αστέρια φτάνει.
Σαν πέφτει η νύχτα βαριά
οι χαρακιές μου μεγαλώνουν
βάζω κονσέρτα με βιολιά
οι σκέψεις να μερώνουν.
Έχω αστέρια στα ψηλά
έχω και μες στο κήπο
κι ο εαυτός μου μου μιλά,
ν` ακούς της καρδιάς το χτύπο.
Έχω χιλιάδες χρώματα
στου Στράους ένα βαλς
βασιλικά κι αρώματα
τι λείπει! μην ρωτάς.
Ρεμπέτικα και λαικά
στο τέρμα Μητροπάνο
αντάρτικα, επαναστατικά,
μια επανάσταση με πιάνο.
Στα χαρτιά μου κάθε βράδυ
και δεν μου μιλά κανείς
όταν πέφτει το σκοτάδι
το λυγμό δεν θα τον δείς.
Έχω πρελούδια, βιολιά, φως
ένα ζωγραφιστό μολύβι
ιχνογραφίες, αληθώς
τίποτα δεν με θλίβει.
Γράφω, σβήνω, αισθήματα
γράμματα, αράδα στη σειρά
μια καληνύχτα σύρματα!!
μολύβια, πένες...κε σερά
12-11-2025
Αδαμοπούλου Γεωργία
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
koyloykakoselias
12-11-2025 @ 11:36 | ::theos.:: ::up.:: ::theos.:: Καλημέρα Γεωργία. | | Πριγκιπας
12-11-2025 @ 19:12 | Σαν πέφτει η νυχτα μου βαριά
Οι χαρακιές μου μεγαλώνουν... ::rock.::
Μυρίζει ποίηση..
Καλό βραδυ!! | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
