| |
Σαν τις στάλες του χαλκοπράσινου ιδρώτα
καλοκαίρια κύλησαν απ τις θύμησες
Φέρνω τώρα, τις στεγνές μου παλάμες στο μέτωπο
βαυκαλίζοντας ήλιους, πλάι σε πλοιάρια χαρτινα
Εξωραϊζω της κίβδηλης ζήσης μου την αρίθμηση
Μένω στο τέλος, να χαμογελώ σαν τους , άλλους
με ξεραμενη την άλμη, στα πάνινα καπέλα μας
Κόκινο ήταν τοτε το παιδικο μου κασκέτο
κόκινα είναι και εκείνα που αγοράζω μέχρι σήμερα
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
