| |
Θ' αλλάξω δωμάτιο να ησυχάσω, από
τα όνειρα μου τα απατηλά, μήπως γλυτώσω μια και για πάντα, από τον εφιάλτη που με τυρανά.
Οι μέρες ατέλειωτες, κρύες κι αυτές, στους δρόμους γυρίζω στις ακρογιαλίες, τους γλάρους ρωτάω, ψηλά
που πετούν, μ' αυτοί συνεχίζουν, δεν απαντούν.
Ρωτώ τους ανθρώπους, σαν χαζοί σε κοιτούν, το χρήμα δεν φθάνει μονολογούν, σκημένοι γυρίζουν και παραμηλούν, αχ κι αυτό τον χειμώνα πως θα
ζεσταθούν.
Μα όπου κι αν πάω, για σένα ρωτώ, άδικα ψάχνω για να σε βρώ, τους Άγιους μου όλους παρακαλώ,
για λίγο στον ύπνο μου, να σε ξαναδώ.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
