| |
Ξεχάσαμε πως είναι ν'Αγαπάμε...
φθίνοντας την Γλώσσα την περίκαλλη
τ' Ομήρου σημάδια,
αρχαίοι κώδικες και μουσική...
Ξέχασες
πως είμαστε στέρνες, πηγές του ουρανού
να στέργουμε τους αληγείς ανέμους μνημονεύοντας
Ξεχνάς
ν' ακούς τις νύχτες τα θροϊσματα στις φυλλωσιές
να ξενυχτάς μετρώντας τ'άστρα στο στερέωμα....
Ξεχάσαμε
τα παιδιά που δεν έχουν όνομα...
ένα κομμάτι ελπίδας, στον «περιούσιο» κόσμο μας
παιδιά ενός κατώτατου θεού
που έπαψαν να ονειρεύονται
Ξέχασες
πως η Ζωή, έχει και συνέχεια....
Άς μήν ξεχάσουμε
Ετούτην την αλγηδόνα μας
θα την γευτούμε στο έπακρον
σαν δεν ορθώσαμε το μπόϊ μας
μες την αναβροχιά...
Φωτεινή Α.Κ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
