| |
Είχε σώμα μπρούτζινο
για μάτια δύο φλόγες,
στην πλάτη ατσάλινα φτερά
στα χέρια της οι ώρες.
Δεν είχε το στόμα της λαλιά
γι' αυτό και δεν μιλούσε,
μα με κάθε βήμα της
δονίσεις προκαλούσε.
Το πρόσωπο ανέκφραστο,
ποτέ της δεν γελούσε
μα μόνο με το βλέμμα της
φωτιά παντού σκορπούσε.
Με μόνο μια της κύνηση
το χρόνο ξεγελούσε,
τα δυο φτερά σαν άνοιγε
τυφώνα δημιουργούσε.
Και φόβιζε τον άνεμο,
τη γη και το νερό,
της φύσης τα στοιχεία
την είχαν για εχθρό.
Δεν έπαιζε παιχνίδια
σαν όλα τα παιδιά,
ούτε με κούκλες έπαιζε
μα μόνο με φωτιά.
Τόσες δυνάμεις είχε
για να τις εκτονώσει
μα ήξερε πως έτσι
τον κόσμο θα πληγώσει.
Καθότανε μονάχη της
για μέρες και για νύχτες
κι έπλεκε στο κεφάλι της
συρμάτινες κοτσίδες.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
