| |
Ήρθα μια νύχτα βιαστηκά κάποιου Αυγούστου,
κι έτσι θα φύγω ξαφνικά ενα πρωί…
Σαν ένας γλάρος στα ανοιχτά της μεσογείου,
που απο πείσμα έψαχνε, το επόμενο νησί.
Δε θα με νοίαζουνε τα τόσα περιστέρια,
που ‘χουν γκριζάρει, απ’ το νέφος, στα φτερά.
Τα χελιδόνια τώρα πια, δεν θα τα κρίνω,
καθώς μ’ αφήνουνε κι αυτά για τον νοτιά.
Εγώ ακόμα μια φορά ψηλά θα φτάσω,
θα πάρω φόρα να χτυπήσω το νερό.
Λένε στα μέρη μου το μπλέ και το γαλάζιο,
αξίζουνε στη θάλασσα μα και στον ουρανό.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
