| |
| | Κι έχει σκουριάσει το σπαθί |  | | | Καλημέρα φίλοι μου, σκέψεις κι` άλλες σκέψεις, να μου είστε καλά. | | |
Όσα δεν φτάνει ο λογισμός
να σου τα στείλω θάλασσά μου
για να μερώσει ο καημός
που` χω στα σωθικά μου.
Γράμμα, να κάνω μια ζωή
σ` άσπρα γαλάζια φύλλα
να καταθέσω αναπνοή
να μου φωνάζει, μίλα.
Μίλα μου μες στα κύματα
θα σε ακούν οι γλάροι
για των ανθρώπων κρίματα
για της ζωής κουβάρι.
Όσα δεν φτάνει ο λογισμός
να τα ακουμπήσω στο γαλάζιο
με πνίγει τούτος πηγαιμός
που όλοι το λένε αύριο.
Πλανεύτρα μου αύριο θα` ρθει
σαν χθες, πικρό όπως πρώτα
μην φύγεις, μην μου αρνηθείς
ειν της ζωής τα γεγονότα.
Ποτάμι μαύρο και βαθύ
οι αμαρτίες του κόσμου
κι έχει σκουριάσει το σπαθί
κει στη γωνιά του δρόμου.
Κείνο που φέρνει λευτεριά
κείνο που φέρνει ειρήνη
ψωμί γλυκό για τα παιδιά
στης οικουμένης καταισχύνη.
Αχ! θάλασσα του λογισμού
ξέπλυνε απόψε να μερώσω
στο κύμα πάνω του καημού
στρώμα χαράς να στρώσω.
Άσπρο, να γίνουν, φωτεινό κερί
στου αη Νικόλα τη χάρη
μέσα στ` απέραντο βαθύ
να μείνουν μόνο οι γλάροι.
Ταξίδι να με πάρουν το δείλι
σε καταγάλανο ουρανό
στα χέρια να κρατώ κοχύλι,
μην πείτε άνθρωποι, πονώ.
27-11-2025
Αδαμοπούλου Γεωργία
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
koyloykakoselias
27-11-2025 @ 12:12 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: Καλημέρα Γεωργία. | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
