| |
Εσύ που νόμιζες πως ήμουν δεδομένος
Απ’ το βλέμμα των ματιών σου εξαρτημένος
Στη ζωή σου ότι θα ‘μαι εγώ δοσμένος… Ιδανικά
Εσύ που νόμιζες πως δεν μπορώ μακριά σου
Εθισμένος ότι είμαι στα φιλιά σου
Απομακρύνθηκα μια μέρα από κοντά σου… Τελικά
Τον εαυτό σου, όπως πας εσύ θα χάσεις
Κοινές παρέες, για εμένα θα ρωτάς
Τώρα εσύ διακριτικά θα με κοιτάζεις
Και το κεφάλι σου, στον τοίχο θα χτυπάς
Γιατί καμία επιρροή, σ’ εμένα δε θα έχεις
Κάποτε ήταν δυνατή, τώρα όμως πεθαίνει
Σενάρια στο μυαλό σου, εκδίκησης θα τρέχεις
Μα δε θα πιάνει τίποτα κι αυτό θα σε τρελαίνει
Εσύ που νόμιζες πως μπορείς να με ελέγχεις
Ότι δύναμη επάνω μου κατέχεις
Απ’ τους δυο μας, πως εσύ θα υπερέχεις… Διαρκώς
Αποστάσεις θα κρατάω από ‘σένα
Και προβλήματα δε θα ‘χω ούτε ένα
Το καλύτερο θα κάνω για εμένα… Συνεχώς
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
