| |
Ήρθαν μέρες, ήρθαν ώρες
που δεν άνθιζε η ροδιά,
ήρθαν μέρες, ήρθαν ώρες
που` χε αγκάθια η καρδιά.
Ήρθαν οι συννεφιασμένες μέρες
κι είχε φύγει η αγάπη αλλού
κάτι μελαγχολικές Δευτέρες
που ήταν όλες του χαμού.
Κρύο έπιασε κι αγιάζι
κάηκε το γιασεμί
κι όλο είχαμε μαράζι
για μια μόνο διαδρομή.
Μέσα στου βασιλικού το κήπο
που ευλογούσαμε το θεό
όταν λέγαμε που ανήκω
και μας άκουγε το κενό.
Ήρθαν μέρες, ήρθαν ώρες
που μιλούσαμε μονάχοΙ
κι ήταν της ζωής οι μπόρες
το δικό μας το σαράκι.
Ήρθαν μέρες, ήρθαν ώρες
που μιλούσε η σιωπή
της ψυχής τις καλημέρες
που τις κάναμε γιορτή.
Μια γιορτή με γιασεμιά
κόκκινα άλικα τα κρίνα
μια γιορτή για ανασαιμιά
για τα χρόνια μας εκείνα.
Που είχαν βουρκωμένες μέρες
και αγκάθια στο κορμί
τις μοναχικές Δευτέρες
που παιζε μον κλασική.
29-11-2025
Αδαμοπούλου Γεωργία
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
