| |
*** Ακολουθώντας εμμέσως πλην σαφώς την επερχόμενη «Κρινιώ»,
αυτοσχεδιάζοντας αλληγορικώς εμμέτρως …
ΓΙΑ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ ΤΟ ΦΙΛΙ (Κυριακή 7 Δεκεμβρίου 2025)
Μπρος στου καθρέφτη την ομίχλη, μαγικά
σκορπιέται η ανάσα μου και σκιαγραφεί στο τζάμι,
στιχάκια πρόχειρα, παραδοσιακά,
ρήσεις λαϊκές, τραγούδια απλά, δημοτικά,
νερά τρεχούμενα, από γάργαρο ποτάμι …
Εκεί η γυμνή ψυχή, τ’ αδύνατα τολμάει
να κάνει δυνατά κι αρχίζει να μιλάει …
Για την παντοτινή αγάπη,
για τον έρωτα,
για του θανάτου το φιλί,
λόγια αφανέρωτα …
Ταξίδια της μικρής ζωής,
με ναύλα απλήρωτα,
για προσευχές, ελπίδες
κι όνειρα ανεκπλήρωτα …
Πέρα απ’ τ’ ανθρώπινα, της λήθης στεγανά,
σαν ρόδο η μνήμη, μα κι αγιάγκαθο, ανθίζει,
μέσα από θρύλους, σύμβολα αλληγορικά,
υμνώντας θαύματα, κρυμμένα μυστικά,
σ’ ένα υπερβατικό, του χρόνου μετερίζι …
Εκεί η γυμνή ψυχή, τ’ αδύνατα τολμάει
να κάνει δυνατά κι αρχίζει να μιλάει …
*** Στίχοι : Κώστας Μιχαήλ Μαρής / “k©sm!m@” ***
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
