| |
ΠΑΘΙΑΣΜΕΝΟΣ ΕΡΩΤΑΣ
Μονόλογοι.
Δυο ψυχές, δυο καρδιές, ένα πάθος φλογερό,
συναντήθηκαν, αγκαλιάστηκαν, και το φως άναψε.
Ο έρωτας τους ήταν δυνατός, παθιασμένος, άγριος,
ένα φλεγόμενο πυρ που έκαιγε, χωρίς να σβήνει.
Οι μέρες πέρασαν, οι νύχτες ήταν γεμάτες πάθος,
οι αγκαλιές τους ήταν σφιχτές, τα φιλιά τους καυτά.
Ήταν σαν να ήταν φτιαγμένοι ο ένας για τον άλλον,
σαν να ήταν δυο κομμάτια ενός ολοκληρωμένου.
Αλλά όπως όλα τα πράγματα, και αυτό το πάθος
άρχισε να φθίνει, ο εγωισμός της μπήκε μέσα, και
ο έρωτας άρχισε να κρυώνει. Η αγάπη τους έγινε
κουραστική, η σχέση τους μια καθημερινότητα,
ο έρωτας που κάποτε ήταν φλογερός, τώρα ήταν
μια θλιβερή ιστορία.
Ο παθιασμένος έρωτας, που κάποτε ήταν το παν,
έγινε μια ανάμνηση, ένα θυμισμένο όνειρο, ένα παρελθόν.
Η αγάπη τους χάθηκε, ο έρωτας τους έσβησε, και οι δυο
ψυχές, που κάποτε ήταν ένα, τώρα ήταν χωρισμένες.
Αλλά τότε, μια μέρα, εκείνος έλαβε ένα γράμμα, με μια μόνο πρόταση:
"Σ' αγαπώ, έλα να με βρεις".
Η καρδιά του χτύπησε δυνατά, η ψυχή του αναζωπυρώθηκε,
και ήξερε ότι έπρεπε να την βρει, να την κάνει δική του πάλι.
Έτρεξε να την βρει, αλλά εκείνη είχε φύγει, άφησε πίσω ένα
σημείωμα: "Έχω φύγει, μην με ψάξεις". Αλλά εκείνος ήξερε
ότι δεν μπορούσε να την αφήσει, θα την βρει, όπου και αν ήταν,
θα την κάνει δική του πάλι.
Έτσι, ξεκίνησε ένα ταξίδι, ένα κυνηγητό της αγάπης, ένα ταξίδι
που θα τον οδηγούσε σε άγνωστα μέρη, ένα ταξίδι που θα τον
έκανε να ανακαλύψει τον εαυτό του, ένα ταξίδι που θα τον
οδηγούσε στην αγάπη, ή στην ανέλπιδα.
Θα την βρει; Θα την κάνει δική του πάλι;
Έτσι, ξεκίνησε το κυνηγητό, το ταξίδι της αναζήτησης, ένα
ταξίδι που θα τον οδηγούσε σε άγνωστα μέρη, ένα ταξίδι
που θα τον έκανε να ανακαλύψει τον εαυτό του,
ένα ταξίδι που θα τον οδηγούσε στην αγάπη, ή στην ανέλπιδα.
Πέρασε από πόλεις και χωριά, από βουνά και θάλασσες,
ρώτησε για εκείνη, αλλά κανείς δεν την είχε δει.
Αλλά εκείνος δεν σταμάτησε, συνέχισε να ψάχνει,
ήξερε ότι την θα την βρει, ότι την αγάπη θα την ανακαλύψει.
Μια μέρα, σε ένα μικρό χωριό, την είδε από μακριά,
η καρδιά του χτύπησε δυνατά, η ψυχή του αναζωπυρώθηκε.
Έτρεξε να την πλησιάσει, αλλά εκείνη τον είδε,
και έφυγε τρέχοντας, χωρίς να γυρίσει πίσω.
Ο παθιασμένος έρωτας, που κάποτε ήταν το παν,
έγινε ένα κυνηγητό, ένα παιχνίδι της αγάπης.
Έτσι, ξεκίνησε ένα νέο κεφάλαιο, ένα κεφάλαιο
που θα αποφάσιζε το μέλλον της αγάπης τους.
Θα την κάνει δική του πάλι; Θα την κερδίσει;
Έτρεξε πίσω της, αλλά εκείνη ήταν γρήγορη,
έχανε την ανάσα της, αλλά δεν σταματούσε να τρέχει.
Ο δρόμος ήταν στενός, οι άνθρωποι κοιτούσαν περίεργα,
αλλά εκείνος δεν έβλεπε τίποτα, μόνο εκείνη.
Έφτασε σε μια πλατεία, και την είδε να σταματάει,
να γυρίζει πίσω, να τον κοιτάζει με δάκρυα στα μάτια.
"Γιατί με κυνηγάς;" ρώτησε, η φωνή της έτρεμε.
"Γιατί σε αγαπώ" απάντησε εκείνος, η καρδιά του χτύπαγε.
Η πλατεία ήταν σιωπηλή, οι άνθρωποι είχαν σταματήσει
να μιλάνε, μόνο οι δυο τους, που κοιτούσαν ο ένας τον άλλον.
"Σε αγαπώ και εγώ" είπε εκείνη, η φωνή της ήταν χαμηλή,
και έπεσε στα χέρια του, που την περίμεναν ανοιχτά.
Ο παθιασμένος έρωτας, που κάποτε ήταν το παν,
έγινε μια πραγματικότητα, μια αγάπη που δεν θα σβήσει.
Έτσι, έζησαν ευτυχισμένοι, με την αγάπη να τους ενώνει,
ένα ζευγάρι που δεν θα χωρίσει ποτέ.
Βαγγέλης Βουτσίνος 27-11-2025.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
