| |
Δεν ξέρω λέξεις όσο γράμματα μαθαίνω,
ακούω λόγια και το λόγο αναζητώ.
Έχω στο νου μου, ένα τόνο παρενθέσεις,
και βρίσκει νόημα σχεδόν συλλαβικό…
Έχει ανέβει το επίπεδο κι αλλάζω,
να ανταπεξέλθω στα μεγάλα προσπαθώ.
Είναι η ζωή μας μια γυάλα, μα αν το θέλεις,
μπορείς κι εσύ να αναζητάς τον ουρανό.
Σα λέω αλλάζω δεν σημαίνει κι ωριμάζω,
θα ‘λέγα πιότερο, παράξενο με λες.
Δεν προσπαθώ πια να ταιριάξω, διασκευάζω,
τις προηγούμενες ιδέες... και επιλογές.
Σ’ αυτό το κόσμο έτσι διάλεξα να ζήσω,
στην εκκλησία μακρυά και στο θεό κοντά,
Την κοινωνία σε απόσταση να έχω,
παρατείνοντας τα λεπτά και τα ψιλά…
Λέξεις δε ξέρω, να σας πω, απ τις μεγάλες
κι αν ξέρω κάποιες, δεν τις ξέρετε έτσι εσείς.
Είναι το νόημα λιγάκι σαν τις στάλες,
οι καθαρές, μένουνε πάντα διαυγείς...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
