| |
Όταν στην πρόταση μου βάζεις μια τελεία
Και είχα τόσα κι άλλα τόσα να σου πω
Όταν στο μαύρο σου τυλίγεις τη μαγεία
Για να μην ζήσω όλα όσα λαχταρώ...
Όταν μου λες ότι εσύ αποφασίζεις
Για τη δική μου ανεπίστρεπτη ζωή
Όταν το διάφανο γυαλί μου το ραγίζεις
Και τις ανάγκες μου βυθίζεις στη σιωπή...
.. Δεν με αγγίζουνε τα ψέματα του κόσμου
Δεν με τρομάζουν οι τυφλές εναλλαγές
Είναι αυτόφωτος ο κόσμος ο δικός μου
Κι οι ανυπόγραφες του νου επιταγές...
Τα χνάρια πίσω μου μιλάνε όπου πάω
Είναι νωπό πάντα το χώμα που πατώ
Όπως η γόνιμη η γη που αγαπάω
Κι όλο βλασταίνει κάθε σπόρο μου χρυσό...
Για δεν χαράζει μοναχή η ευτυχία
Κανένας ήλιος μες στα σύννεφα δεν ζει
Θάρρος ζητάει η χαρά και απληστία
Και δυο ελεύθερες ανάσες το "μαζί"...
12-12-2025
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
