| |
Η ΑΠΟΝΙΑ
Μονόλογοι.
Στην άβυσσο της απονιάς, περπατώ,
χωρίς κατεύθυνση.
Η ψυχή μου, μια πληγή,
που δεν κλείνει, μια θλίψη.
Η αγάπη, μια ανάμνηση, μια σκιά
που με ακολουθεί.
Η καρδιά μου, ένα κενό,
που δεν γεμίζει, ένα βάθος.
Η απονιά, μια φυλακή, που
με κρατά, χωρίς ελπίδα.
Η μνήμη, ένας βασανισμός,
που με τρώει, χωρίς να σταματά.
Μα ακόμα και στην απονιά,
υπάρχει μια λάμψη ελπίδας.
Ένα φως, που λάμπει μακριά,
μια ελπίδα, που με οδηγεί.
Θα μπορέσω να βρω τον δρόμο,
που θα με οδηγήσει στην αγάπη;
Θα μπορέσω να γεμίσω το κενό,
που η απονιά μου έχει δημιουργήσει;
Η απάντηση, μόνο ο χρόνος
θα την δώσει, και η καρδιά,
που ακόμα χτυπά, θα την αισθανθεί.
Μα μέχρι τότε, η ελπίδα θα παραμένει,
μια λάμψη, που λάμπει
στην άβυσσο της απονιάς.
Βαγγέλης Βουτσίνος 4-12-2025
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
