| |
Πέντε βήματα εσύ, πέντε κι εγώ
και χαθήκαμε στην αχλή του ορίζοντα.
Ασυνήθιστοι ισχυρισμοί
απαιτούν ασυνήθιστα δεδομένα.
Εκεί παρεισφρέει η αλήθεια,
εκεί που ραγίζουν οι πεποιθήσεις,
εκεί που δυναμώνει η βαρυτική διάθλαση,
κι ο νους αντιστέκεται σθεναρά,
παράγοντας φόβο, αμφιβολία, θυμό και αποφυγή.
Ευάλωτοι, απογυμνωμένοι ψυχικά,
η μνήμη διεγείρει τα ανείπωτα,
οι σχέσεις φτάνουν αμετάκλητα
στο στάδιο της ταρίχευσης.
Μοναδικός αξιόπιστος μάρτυρας
στέκει θαρρετά και περήφανα
η μελαγχολική απουσία νοήματος.
Οι απεριόριστες εκτάσεις επισυνάψεων
ρυτιδώνονται εξυφαίνοντας τον καμβά
του γίγνεσθαι διά των αλληλεπιδράσεων.
Τίποτα δεν μπορεί να επιβληθεί
με λεκτικές παραφυάδες και συνεπαγωγές.
Κλείνουμε τα μάτια, ανασαίνουμε ήσυχα
κι όλα απλώνονται και χορεύουν κυκλικά
πάνω σε μια τρεμάμενη φλογίτσα.
Αιωρούμαστε μετέωροι σε χρονικό σταυρό,
νιώθοντας την ομορφιά και την απόγνωση,
φτάνοντας στην πηγή του νοήματος.
Όλοι οι δρόμοι που ονειρευτήκαμε,
καταλήγουν σε μια χορδή
που πάλλεται ζωηρά με κέφι,
μια επαλληλία κυμάτων,
σαν αρμονικές μουσικού οργάνου.
Μια χορδή φτιαγμένη απ' το τίποτα
ικανή να δονείται και να πάλλεται,
που εμφανίζεται και εξαφανίζεται
στο βάθος ενός άχρονου βλεφαρίσματος,
στο φεγγαρολουσμένο σπήλαιο της Βηθλεέμ.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
