| Όταν παλεύω για να βρω τι μου συμβαίνει
Βλέπω την τρέλα ν’ ανεβαίνει
Ένα άγαλμα ψυχρά μου απαντά
«τίποτα!»
Όταν γυρίζοντας γυρεύω το νησί
Σ’ αυτό που έλιωσες μια νύκτα και εσύ
Και προσπαθούσα σαν τρελός να σ’ αναστήσω
Είπες: «παράτα με! Καλά είμαι και εδώ
Σήκω φύγε από δω»
Αυτός ο φάρος που φωτίζει μην σε πείσει
Και μην αφήσεις το τιμόνι να γυρίσει
Τράβα μπροστά και μη φοβάσαι
Τα πάντα είναι στο μυαλό. Να το θυμάσαι.
Όταν παλεύω ένα γέλιο να κερδίσω
Και ένα ρόδο να χαρίσω
Ένας ζωγράφος με κοιτά και απαντά
Με μια γελοιογραφία
Όταν με νίκησες γελούσες δυνατά
Και σε κοιτούσα στ’ ανοιχτά
Ξάφνου γυρίζεις το κεφάλι και κοιτάς
Είπες : «ανέβηκα σ’ επίπεδο στενό
Με μια ρωγμή στον ουρανό»
Η όμορφη μα άγνωστη σου λάμψη
Κατάφερε στον ύπνο να σε κάψει
Ξύπνα τώρα! Πρέπει πάλι να αρχίσεις!
Εκείνος ο θεός είναι πλαστός και να τον φτύσεις!
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|