georgia
10-10-2006 @ 07:20 | Σήμερα χρειαζόμουν παραμύθι.....η πραγματικότητα σου όμως μ' εμπνέει.... ::wink.:: | |
FRACTALS
10-10-2006 @ 07:24 | georgia μου και εγώ…να θα το περιμένω από σένα.... ::blush.:: | |
MARGARITA
10-10-2006 @ 07:29 | Καρδούλα μου τι γράφεις μου λες; πως να σκληρύνει μια ψυχή σαν την δική σου...πες μου πως; τι να γράψω τώρα πως ρεει η γραφή σου και πως το βρήκα πανέμορφο; αυτοσαρκαστικό λυπημένο.... ::love.:: | |
« Ακρόνειρο »
10-10-2006 @ 07:59 | " Βοήθεια "
Το δικό σου βοήθεια,είναι ρήμα..
Σ'αγαπώ φωνάζεις!
Στην ζωή..
Καλησπέρα. | |
anthrakoryxos
10-10-2006 @ 08:11 | Η κατακλείδα σου, αλήθεια των πολλών!
Τα δήθεν, καθημερινότητα των περισσοτέρων...
Αν τα αναγνωρίζεις υπάρχει ελπίδα...
Την καλησπέρα μου! | |
agrampeli
10-10-2006 @ 08:26 | ::smile.:: ::smile.:: | |
silmariel
10-10-2006 @ 09:18 | δεν εχω να πω τιποτα μπροστα σε κατι τοσο ομορφα σκληρο κ αληθινο... | |
ΑΙΟΛΟΣ
10-10-2006 @ 09:49 | Αποβλακώνω τα βράδια μου , στην reality ζωή που μου λανσάρουν.
Βοήθεια εκπνέω τα λοίσθια…έτσι δεν κινδυνεύω…
σκλήρυνα τα δήθεν μου… και είμαι εντάξει..
Αυτοσαρκαστική, αληθινή κι υπέροχη FRACTALS χαίρομαι πραγματικά να σε διαβάζω…
Όταν έχεις τόσο έντονο «τω γνώθι» και το στοιχείο του αυτοσαρκασμού μην σε φοβίζει τίποτα…
Ένα παιδί πάντα θάσαι… μια θαυμάσια ποιήτρια…
Καλησπέρα… ::smile.:: | |
ΝΤΕΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
10-10-2006 @ 10:16 | Θα μου αρεζε μια βολτα μαζι σου, ειμαι σιγουρος πως οσα μου πηρε η νιοτη θα μου τα εδειχνες, το φεγγαρι, ενα πουλι, το σκουπιδακι που παιζει με τον αερα και τοσα αλλα που επιτηδες τα προσπερναω. Θα ησουν σκληρη εκει που θα επρεπε απλα και μονο για να χαρισεις αυτα που ενιωσες να μοιραστεις το χαμογελο σου. Κυρια μου τα σεβη μου !!!!!!! | |
ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΠΑΠΠΑΣ
10-10-2006 @ 10:47 | Αυτός που μπορεί και κάνει αυτοκριτική δεν θα σκληρύνει ποτέ. ::up.:: | |
TAS
10-10-2006 @ 14:02 | Αλλάζω ρότα
Δεν θα παραμείνω άλλο να σβήνω
τα ρυάκια στέρεψαν
Η ξεφτίλα οργιάζει
Ξανά και ξανά
οι δήθεν βιάζουν
αχνά χαμόγελα
Εκπνέω
τα τρίμματα
ενός σπασμένου κόσμου
που ζει και συνεχίζει
χωρίς αιδώ
αδιάφορος
και παραμένω άτρωτος
σα σκυλί χοντρόπετσο
Έφη, μαζί σου
| |
Αγνή
10-10-2006 @ 14:37 | Ένα γερό χαστούκι!!!!!!!!!!!!!!
Συγχαρητήρια!
Στα δήθεν και στα μη δήθεν! | |
justawoman
10-10-2006 @ 16:20 | Με πλήρη συνείδηση Έφη μου
αυτό έχει σημασία
Παγίδα ωριμότητας η γραφή σου
τα σέβη μου!
| |
AETΟΣ
10-10-2006 @ 21:18 | Υπεροχη η γραφη σου!!! καλη σου μερα ::smile.:: | |
φέρελπις
25-10-2006 @ 10:42 | Σκλήρηνες τα δήθεν σου και... είσαι "εντάξει".
Πρόσεξε,
όταν σου ζητηθεί να μαλακώσεις
μην πονέσεις
Πολύ.
Αφέσου,
και ας σε πληγώσουν
δεν πειράζει
Όπως και να το κάνουμε
θα πληγωθούμε.
Είτε από αυτούς δίπλα μας
είτε από την μοναχική σκληράδα μας..
*με εκφράζεις απόλυτα, γεια σου. | |
FRACTALS
27-10-2006 @ 06:17 | Γεια και σε εσένα φέρελπις, και ευχαριστώ πολυ για τα καλά σου λόγια.
Να ΄σαι καλά.
| |
Ιουλιβέρτιος
27-10-2006 @ 06:50 | Τρομερό. Ίσως λίγο ακατέργαστο, αλλά ιδιαίτερα δυνατό. | |
ΕΛΕΑΝΝΑ
29-10-2013 @ 23:40 | τα σεβη μου!ειλικρινεστατη η γραφή σου! | |
athos.ioannou@gmail.com
30-10-2013 @ 04:50 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ | |
rania.foka@yahoo.co.uk
30-10-2013 @ 07:00 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
**Ηώς**
30-10-2013 @ 14:08 | που σκοτεινά χρόνια σιτάρι και ανθρώπους
έκρυβε.........δυνατή η γραφή σου Ευτυχία μου καλό απόγευμα! | |
pennastregata
30-10-2013 @ 23:27 | Όμορφα συγκλονιστικό... | |
 |
