|
| Γερνάω | | | Γερνάω, στην ίδια πλάτη ίδια κόμπλεξ κουβαλάω
μαζί με χρόνια, μαζί με άγχος, φόβους και ορμές.
Μα εγώ γελάω, σ'ολο τον κόσμο τις ευθύνες μου μερνάω,
σε ξένα χέρια ρίχνω τα πάθη, λάθη, αιτίες, αφορμές...
Κι αν περπατάω, δεν προχωράω μένω πάντα εδώ στα ίδια
σαν τα φυτά,
πίσω κοιτάω και περιμένω..., τι;
τι μου χουν για μετά...
Γερνάω,γερνάω...
Γερνάω, πάλι στο ίδιο μέρος μόνος μου ξυπνάω
μα εκει στον ύπνο, σαν να γέλαγα θαρρώ
Πώπω! λεβέντης, είναι ωραίος, είναι έντιμος και ξύπνιος
Πώπω-Πωπώ,
Κι όμως να σβήνω, σε ένα μίζερο γραφείο, απορώ...
Πονάω, θέλω να ρίξω στο καθρέφτη που κοιτάω
μια μπουνιά,
μα άσε φοβάμαι...,μα άσε φοβάμαι...
μη με χτυπήσουν εφτά χρόνια γρουσουζιά...
Γερνάω,γερνάω...
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 5 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
| γελώντας και δακρύζοντας για κείνο τ' ακρογιάλι να στρώσω να πλαγιάσουμε κεφάλι με κεφάλι. | | |
|
MARGARITA 11-10-2006 @ 09:36 | Στην επιθυμία σου αφέντης ::wink.:: | | silmariel 11-10-2006 @ 15:17 | πολυ ομορφο κ πραγματικο..
ειθε να γερασουμε με τετοια εμπνευση.. | | Tαπεινό χαμομηλάκι 11-10-2006 @ 16:51 | "Γερνώ μαμά....
Φοβάμαι μήπως γίνω αυτό που χρόνια ανησυχείς
ωραία, νέα και ατυχής" που λέει και η Τανια δηλ.
Δεν ξέρω τί μάρκα φυτό είναι ακριβώς ο ήρωας του ποιήματός σου, αλλά υπάρχουν πολλές ποικιλίες που δεν αναπτύσσονται και μαραίνονται...
Υπομονή όλα θα φτιάξουν, σκέψου θετικά!
::lost.:: ::cry.:: ::angel.:: | | KTiNoS 12-10-2006 @ 01:59 | ::laugh.:: | | agrampeli 12-10-2006 @ 06:52 | ::smile.:: ::laugh.:: | | |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|