stixoi.info: Ακόμα και το νερό καίει

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	133296 Τραγούδια, 271884 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Ακόμα και το νερό καίει

Ακόμα και το νερό που σταλάζει από το ταβάνι του σπιτιού μου
μου ξεσκίζει την ψυχή
σαν εκείνες τις ήρεμες νύχτες που έκλαιγα.
Ισως να φταίει το χασίς.
Για εκείνο το δίχρονο μωρό στην αραβία που γεννήθηκε δίπλα στο χωράφι με τις παπαρούνες
και πέθανε από τις κλαίουσες πεινασμένες μέλισσες.
Για τον νευρώδη μπατίρη μαροκινό στο άμστερνταμ που αγόρασε βερεσέ με το δικό μου εικοσάευρο το πιστόλι που του άνοιξε το τρίτο μάτι.
Για το γύψινο πρόπλασμα αλόγου με σελίδεςπάνω του κολλημένες από τον ριζοσπάστη που έσπασε καθώς η μικρή μαρία καβάλησε τον λάθος σύντροφο.
Για το μέταλλο που αντιστέκεται όταν σε σχήμα ροπάλου πλαγιοκοπεί
το δημήτρη κάθε φορά που ανοίγει το στόμα του.
Για την Π....με τα πελώρια τυφλά τριανταφυλλένια μάτια που συλλέγει πολύχρωμες εσάρπες και τυλίγει μ'αυτές τα δώρα που κάνει στους εραστές της.
Για τιες έμμονες ιδέες πολλών που επιχρωματίζουν φωτογραφίες που συλλέγουν στον ασπρόμαυρο κόσμο τους.
Μπορεί πάλι και όχι.
Ισως να γελιέμαι από τον θόρυβο των σπιτικών ανέμων ,
ίσως από τα ανεπαίσθητα πηδήματα μιας σταγόνας που ζητάει κι άλλο κόσμο για να πνίξει.


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 13 Στα αγαπημένα: 1


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Τοπία & Περιοχές Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

..έβαλα μέσα στο τζουκ μπόξ ένα κέρμα..και μια καινούρια μουσική έψαλε τη μοίρα μου..

Αγνή 12-10-2006 @ 10:39	...επιχρωματίζουν φωτογραφίες... πολύ συχνά, δεν μπορούσα να σε ανεχθώ... τα δυό τελευταία σου όμως μου...... σκίσαν την ψυχή.
Ραδάμανθυς 12-10-2006 @ 11:49	Είναι τόσο βαθύ το πέρασμα σου από τις καταστάσεις αυτές, σαν να έχει γίνει αξονική τομογραφία στο μυαλό του υποφαινόμενου ήρωα σου. Το ταξίδι αυτό κρατάει όσο το στάδιο REM (Rapid Eye Movemeny) δηλαδή όσο κράταει ένα όνειρο. Συνειδητό ή ασυνείδητο το ποίημα σου λέει πάντως τις αλήθειες...
gthepoetc 12-10-2006 @ 11:58	Απίστευτες εικόνες, απίστευτη γραφή, ανεπανάληπτο συναίσθημα... ΜΠΡΑΒΟ φίλε μου...
Αστεροτρόπιο (Jeny) 12-10-2006 @ 12:26	Για προσωπικούς λόγους με άγγιξε πολύ. Πράγματι απίστευτη γραφή!
« Ακρόνειρο » 12-10-2006 @ 12:30	Εγώ αυτά γουστάρω.. Να σας διαβάζω ρε και να μου προκαλείται εικόνες.. Άπειρες.. Ανεξίτηλες.. Καλησπέρα σου.
anthrakoryxos 12-10-2006 @ 13:07	Υπέροχο!!! Μπράβο σου!
horseman 12-10-2006 @ 15:21	ίσως από τα ανεπαίσθητα πηδήματα μιας σταγόνας που ζητάει κι άλλο κόσμο για να πνίξει. Ο επίλογος εκτελεί... Πολύ καλό...
katerina3 12-10-2006 @ 15:53	Καταπληκτικές εικόνες, σε συνεπαίρνει στο διάβασμά του.... Μπράβο! ::yes.::
ΑΙΟΛΟΣ 13-10-2006 @ 01:45	Μπράβο meursault... Υπέροχο το γραπτό σου... Καλημέρα... ::smile.::
agrampeli 13-10-2006 @ 07:45	::smile.:: ::smile.::
Ιουλιβέρτιος 13-10-2006 @ 11:44	Το διάβασα με μια ανάσα. Ασύλληπτη δύναμη λόγου. Ασύλληπτη.
meursault 17-10-2006 @ 09:53	τελικά ίσως τα καλύτερα,τα πιο αποδεκτά,τα πιο αναγνωρίσιμα είναι αυτά που γραφονται μονοπλάνο..χωρίς σταματημό...σας ευχαριστώ που σπάτε την παγωμάρα και ήρθατε εδώ με τα λαμποφορεμένα ματια σας.. Αγνή άθελα μου ίσως να σε προσέβαλλαν τα πιο παλιά μου..τουλάχιστον βρήκες εδώ μια γοητεία αλλιώτικη.. Ραδάμανθυς ,gthepoetc ,Jeny , Ακρόνειρο ,anthrakoryxos ,horseman ,katerina3 ,ΑΙΟΛΟΣ ,agrampeli ,Ιουλιβέρτιος σας διαβάζω κι εγ κι ας μην προλαβαίνω να σχολιάσω.. Αγγελε αυτό το ποίημα υπερίσχυσε του απλού βλέμματος και αποτυπώθηκε όπως το είδα... ,
Goldy 27-10-2006 @ 04:02	Ίσως να φταίει το χασίς... Ίσως να γελιέμαι... Ίσως... Υπέροχο meursault... ::smile.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο