| |
Ήρθε ο θάνατος απόψε
με μιας γυναίκας τη μορφή
που μ’άνοιξε την αγκαλιά της
για να μου πάρει την ψυχή
άφησα λεύτερη τη σκέψη
το σώμα μου και την ψυχή
της ζήτησα για να μου δείξει
ό,τι δεν έχει η ζωή
από το κρύο το κορμί της
που ρίγησα στην επαφή
ένιωσα σιγουριά και γλύκα
που δεν τις είχα ξαναβρεί
κι’αυτό τ’αλλόκοτο φιλί της
μούφερε τέτοια λησμονιά
που δεν διστάζω να προδώσω
κάθε αγάπη μου παλιά
χάϊδεψα το ψυχρό κορμί της
κι’αυτή μου μίλησε γλυκά:
«μ’αρέσεις που δεν με φοβάσαι
θα φύγω μα θαρθώ ξανά,
όταν ο χρόνος σε προδώσει
και οι αγάπες σου στη γη
τίποτα πιά δεν σου χρωστάνε
θά’ρθη η δική μου η στιγμή
γιατί εγώ τα θέλω όλα
θέλω το σώμα, την ψυχή
θέλω η σκέψη σου να σβήσει
με το δικό μου το φιλί»
κι’έμεινα τώρα πάλι μόνος
να περπατάω εις την γή
κι’όσες αγάπες μου χρωστάνε
να τους ζητάω το φιλί
Δημήτρης Φάββας
13 Σεπτεμβρίου 2006
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
