| |
Συνέβει πράγματ έτσι. Ο Νίκος είχε φτιάξει μιά σημαία με το σταυρό γαλάζιο.
Τις καραβάνες με φασόλια και με ρύζι*
τα μεσημέρια ένα φορτηγό μας φέρνει
τις αραδιάζει δίπλα σ’ενα γκρέμιο τοίχο
κι’οταν τελειώσουμε περμένει και τις παίρνει
τα βράδια μένουμε σε ξύλινες παράγκες
φταγμένες για ανύπανδρους στο Ρίο Ντόσι**
κι’άν ήμαστ’όπως λένε δεκατρείς χιλιάδες
δεν μετρηθήκαμε ποτέ μ’ακρίβεια τόση
φτιάχνουμ’εδώ το εργοστάσιο Ουζιμίνας***
και πορτογαλικά η γλώσσα που μιλάμε
όμως τα βράδια σμίγουμε με τους δικούς μας,
τη γλώσσα μας και την πατρίδα δεν ξεχνάμε
μια μέρα κάπου βρήκε υλικά ο Νίκος
Ελληνική σημαία να κατασκευάσει
μα κεί που περιεργαζόμουν πως φαινόταν
είδα πως τον σταυρό γαλάζιο είχε φτιάσει
Και σκέφτηκα ότι ο χρόνος αλλοιώνει
τη σκέψη μας, τη μνήμη μας και τις συνήθειες
κι΄η ξενιτιά με τον καιρό μας μαραζώνει,
προσαρμοζόμαστε στις νέες μας αλήθειες.
*Το φασολόριζο, (ρύζι και φασόλια καφέ ή μαύρα) μαζύ με ένα κομμάτι κρέας, σαλάτα και ψωμί αποτελούσαν την καθημερινή δίαιτα στη Βραζιλία εκείνη την εποχή. Σ’αυτήν την περίπτωση, οι καραβάνες είχαν τρία πατώματα που εφήρμοζαν το ένα πάνω στο άλλο. Το ρύζι στο ένα, τα φασόλια στο άλλο και τα υπόλοιπα στο τρίτο.
**Rio Doce. προφέρεται Ρίο Ντόσι. Γλυκός Ποταμός
***Usiminas. Προφέρεται Ουζιμίνας. Σήμερα η πιο μεγάλη βιομηχανία επεξεργασίας σιδήρου στη Βραζιλία, ίσως και σε όλο τον κόσμο.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
