MARGARITA 14-10-2006 @ 04:28 | κιτρίνισαν τα φίλα σου δέντρο θαρρώ και πέφτουν
στη στράτα της και τα πατά μόνη σα περπατεί
και όπως ακούω τα βήματα της νύχτας σου να φεύγουν
να 'μουνα μες στις χίλιες σου κι εγώ μια προσευχή
Τι όμορφο ποίημα ...κρατώ τούτη την στροφή Κωνσταντίνε..καλημέρα | |
Άθη Λ. 14-10-2006 @ 04:31 | Μελαγχολικό, σαν την εποχή του Φθινοπώρου, θλιμμένο μα όμορφο... καλημέρα Κωνσταντίνε ::smile.:: | |
agrampeli 14-10-2006 @ 07:31 | κιτρίνισαν τα φίλα σου δέντρο θαρρώ και πέφτουν
στη στράτα της και τα πατά μόνη σα περπατεί
και όπως ακούω τα βήματα της νύχτας σου να φεύγουν
να 'μουνα μες στις χίλιες σου κι εγώ μια προσευχή
πολύ μου άρεσε αυτό ::smile.:: | |
|