| |
Γλυκό του Παρισιού κορίτσι
Η πρόστυχη φιγούρα να ψελλίζει «έτοιμη»
Ωχρή σαν πτώμα
Τους άλλους ρώτα
Θα πουν «εκείνη είν’ υπεύθυνη»
Γλυκιά Άναμπελ των Παρισιών
Πως ξέχασες να ζήσεις
Κι αποβραδίς κονσομασιόν
Σκιά απαρηγόρητή
Κι όλο κοιτάς τη ομορφιά της δύσης
Σαν σ’ είδα ήσουν γελαστή
μα της βιτρίνας δούλα
με το κοπάδι τόσο ταιριαστή
Χαϊδευτικά σε κράζανε Φάτα Μοργκάνα
Ομίχλη λέγαν ζωντανή πως ζούσε ανάμεσα τους
Το c’ est la vie ανείπωτο κι αρκιώσουν στο ΄΄next please”
Όταν η υπηρεσία κρίθηκε εμπορική
Μιας και η λογοκρισία ευνοϊκή
Για των αφεντικών την ηδονή
Με λυγμούς ρωτούσες ΄΄is it all about this?”
Η λαθεμένη λογική σου
Δώρο κι αυτή της φυλακής σου
Για των αφεντικών την ηδονή
Απ’ τη μια η υποταγή απαραίτητη
Απ’ την άλλη η εξουσία ευαίσθητη
Πάντοτε θα φοράς κλουβί
Η Φάτα Μοργκάνα φαινόμενο στη Σικελία παραμένει
Κι εσύ τελικά απ’ των αφεντικών την ηδονή σφαγμένη
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
