| |
Πάντα Εκείνη
(Angelica)
Απόψε τα’ άστρα τ’ ουρανού
ξερνούνε φως και μέθη
Εκείνη όλα μου ιστορούν
που θα τη βρω να μένει
Δεν αντέχω θα στο πω
κι ας με φάει η μαύρη αντάρα
νικώ
του νου τη στραβομάρα
Εγώ ψυχή μου σ’ αγαπώ
Κι εσύ μη με γνωρίζεις
Τον άνθρωπο δεν τον φθονώ
Που μ’ έρωτα τον ντύνεις
Με λάβωσε τούτη η φωτιά
Κι η λήθη με φλερτάρει
Την έρημη μου την ψυχή
Με τραύματα τρατάρει
Πως αντέχω δεν νογώ
νοσταλγώ την πρώτη μέρα
ξεχνώ
πως ζεις μακριά από μένα
Ξέχειλη η μέρα απ’ έρωτα
Μα ‘γω αργοπεθαίνω
Τη καθαρή σου την ματιά
Να δω πια δεν προφταίνω
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
