| |
MARGARITA
14-10-2006 @ 06:41 | Το ποτάμι με το αίμα, οδηγεί σε ένα δέλτα
Και γίνεται θάλασσα
Των θυμάτων οι κραυγές είναι δυνατές
Και με κουφαίνουν
Των ανθρώπων οι ζωές σβήνουν σαν φωτιές
Και με παγώνουν
Το θαλασσί γίνετε γκρι
Και εμείς… νεκροί
Δυνατό και αληθινό Αργύρη | | Άθη Λ.
14-10-2006 @ 06:43 | Μαύρο, αλλά "λέει" πολλά... Αργύρη, ας κάνουμε τον πόνο ποίημα.. ίσως έτσι να τον ξορκίζουμε... να είσαι καλά.. | | Ηλιαχτίδα
20-10-2006 @ 04:23 | Ομορφα τα λογια σου.. ::smile.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
