| |
Πάλη
Μετά το τάμα το βαρύ
Με της ψευτιάς τους πόνους
Κηδεύουν την αγάπη μας
Και μας αφήνουν μόνους
Σύρε ματιά μου να χαρείς
Τ’ όμορφο πανηγύρι
Να χτίσω σκέψη καθαρή
Να νικηθούν οι λίγοι
Που το κρυψες δε μαρτυράς
Μας δείχνεσαι καμπόσος
Το ματωμένο σου σπαθί
Μου ‘χει πάρει το φως μου
Σου αν ραγίζει η ψυχή
Μ’ όλους αυτούς τους φόνους
Σου ξεφορτώσου το ζυγό
Πάψε τους δολοφόνους
Αν ένα μόνο θες φιλί
Κι ύστερα ας πεθάνεις
Του λαού είσαι η οργή
Τους άρχοντες θα θάψεις
Πάντα κρυφά κι απόμερα
Τις σκέψεις σου μας δείχνεις
Μάθε τα κάστρα της σκλαβιάς
Για πάντα πως θα ρίξεις
Είναι κρυφή μας η χαρά
Και μ’ ολωνών την τόλμη
Θα φοβηθούν τα’ αφεντικά
Βγείτε στο δρόμο όλοι
Τράνταξ’ το λόγο τον παλιό
Κι όρκο ποτέ μην παίρνεις
Για το καλό του κόσμου αυτού
Να κοιμηθείς μη γέρνεις
Μαύρα τα μάτια γίνηκαν
Μες τη φωτιά τ’ αγώνα
Μα σπάσαμε τους άλυσους
Χάρου κι εσύ αιώνια
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
