| |
Θαυμάζω
ένα κομμάτι Οψιδιανό
με κρύσταλλα μπηγμένα εντός,
(εντός του μαύρου σώματός του)
στον Στέφανο, της Νισύρου τον κρατήρα
-ανάμεσα στα κοχλάζοντα πηχτά υγρά και τις αναθυμιάσεις-
όρθιος
αμίλητος
ασάλευτος
εκεί,
στη μέση του ανώμαλου (μα τόσο ευαίσθητου) εδάφους
ένα κεφαλαίο γιώτα
Εγώ.
-
Εσύ.
Μια μικρούλα οπή
στη μέση του ανώμαλου (μα τόσο ευαίσθητου) εδάφους
εκεί,
ξαπλωμένη
αναστενάζεις,
βογκάς
-ανάμεσα στα κοχλάζοντα πηχτά υγρά και τις αναθυμιάσεις-
στο Στέφανο, της Νισύρου τον κρατήρα
με τη λάβα να εκρήγνυται εντός,
(εντός του αναψοκοκκινισμένου κορμιού σου)
μία,
μια όψη σου
θαυμάζω...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 7
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
