| |
Αυτή η μέρα, δεν μου κάθισε καλά
Μια φασαρία πλημμυρίζει το μυαλό μου
Αυτή η άνοιξη, μου έδειξε αγκάθια πιο πολλά
Και βλέπω κύματα στον ήσυχο γιαλό μου
Αυτός ο άνεμος φυσάει συνεχώς
Σ’ ένα καράβι που δεν γνώρισε ταξίδι
Και ένας γλάρος σ΄ ένα φάρο τραγουδάει μοναχός
Έχει τον πόνο και την λύπη για παιχνίδι
Για το πρωί μια καλημέρα δεν αρκεί
Και στην γιορτή αυτή κανένας δεν χορεύει
Σε κάτι σύννεφα το κλάμα τους ακόμα διαρκεί
Και η πηγή του πενταγώνου δεν στερεύει
Αυτός ο τύπος με κοιτάει και γελά!
Λένε δεν βγαίνει στο παράθυρο για πλάκα
Μα αντικρίζω καθαρά όταν τον βλέπω πιο καλά…
Το χαμόγελο του βλάκα!
Όταν γυρίζω, βλέπω τόση ομορφιά…
Παντού γρανάζια και μπετό αναμιγμένα
Ένα ρομπότ σε μια οθόνη και τριγύρω μου
Και μια νεράιδα κοιτά απελπισμένα
Χαμογελώ…για να ζεστάνω τα νερά
Με μια αρκούδα πολική να με καρφώνει
Δεν με αγγίζεις! Από σένα τραγουδώ πιο ζωηρά
Αυτό το βλέμμα το ψυχρό δεν με παγώνει
Σε μία πόλη προχωρώ αρνητική
Η φαντασία είναι ρόδο τον χειμώνα
Και δεν με νοιάζει τι θα πουν οι γύρω μου κομπλεξικοί
Φυλάω μέσα μου μια ρόδινη εικόνα
Τώρα ακούω μια παράξενη φωνή
Απ΄ το κεφάλι μου περνάει μια ατάκα
Αυτό που είδα όταν έζησα μια σάπια ηδονή…
Το χαμόγελο του βλάκα!
Αν και φαίνετε αστείο είναι τόσο σοβαρό
Με τρομάζει μα κρατάω το δικό μου καθαρό
Σε οθόνη που λερώνει κάθε ανθρώπινο μυαλό
Είναι εκείνο που μου δείχνει την απάτη για καλό
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
