stixoi.info: Ένα Kίτρινο φύλλο κι Eσύ

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	132760 Τραγούδια, 271256 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Ένα Kίτρινο φύλλο κι Eσύ

Από τις διαδρομές της Ψυχής μου...

Ξεχωριστό αυτό το φθινόπωρο...
Περνούσα δίπλα του σκεπτικός...
Σταμάτησα στην άκρη του...
Σκούπιζα με τα χέρια μου Κίτρινα φύλα...
Άδειασα τις τσέπες από χαρτιά συναλλαγής...
Νεκρής γέννεσης προϊόν...
Της γέμισα με ασύμμετρα φύλλα...
Τα δάχτυλα τα έσπρωχναν προσεκτικά...
Ζωές που υπήρξαν μα πέθαναν...
Ένοιωσα την νωπή ακόμη ύπαρξη τους...
Ήταν πολλά έβαλα και μέσα απ' την μπλούζα μου...
Τα τελευταία κρατούσα τρυφερά στα χέρια μου...
Κρατούσα περασμένες ζωές...
Κι έφυγα...

Έφτασα εδώ που γράφω...
Για σένα εξαντλώντας τον χρόνο απ' τα ρολόγια...
Από εκεί που ανακατεύω ολημερίς τα γράμματα...
Και την νύχτα κοιμάμαι μαζί τους...
Νεκρά κι αυτά μα βγάζουν ζωή...
την δική μου,την δική σου...
Άδειασα τις τσέπες μου...
Τα άπλωσα πάνω στο γραφείο...
Άγγιζα ένα ένα προσεκτικά...
Θωρούσα τις γραμμώσεις...
Όλες ξεχωριστές...
Καμία ίδια...
Τα θωρούσα με δέος...
Σχημάτιζα προηγούμενες ζωές στην σκέψη...
Έφτιαχνα παραμύθια από την αφή...

Τα νεκρά μου φύλλα με συντροφεύουν...
Αυτά τώρα με ταξιδεύουν...
Όταν έφυγες πριν λίγο δεν στα έδειξα...
Ούτε καν στο είπα...
Ξεχώρισα ένα και το φύλαξα...
Κάτω από το καναπέ...
Εκεί που κάναμε έρωτα...
Αυτό που είχε λίγο πράσινο...
Αν δεν ξανάρθεις αυτό θ' ακουμπώ...
Με αυτό θ' αγγίζω το Κορμι σου...
Κι αν δεν ξανάρθεις εγώ θα σε έχω εδώ...
Απ' το νεκρό μου φύλλο...
Την δική σου άνοιξη...
θα ζω Ψυχή μου...

Στέλιος K.


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 11 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Έρωτας & Αγάπη,Συναισθήματα - Εικόνες Ομάδα Ελεύθερος στίχος - Ποίηση

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Οταν πλησιάσεις πρόσεξε σε παρακαλώ μην σκοτεινιάσεις την ψυχή μου,αλλιώς φύγε αθόρυβα όπως ήλθες...

horseman 16-10-2006 @ 14:15	Κάποτε δεν πρέπει να χάνουμε τίποτε... όλα θα τα έχουμε γύρω μας... θα τα αγκίζουμε ευλαβικά... κι ας μην ανασαίνουν... θα χαρίζουμε την δική μας πνοή... κι απλά θα ταξιδεύουμε μαζί τους... Κάποτε μαζί δεν ζήσαμε... Καλησπέρα...
ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ 16-10-2006 @ 14:36	Όμορφο μα μελαγχολικό..
« Ακρόνειρο » 16-10-2006 @ 15:09	" Έφτιαχνα παραμύθια από την αφή... " Μαγικός στίχος πραγματικά.. Καλησπέρα στιχομάγε..
maria.p 16-10-2006 @ 15:34	μαγικο... πολυ συγκινητικο...καλή σου νύχτα μεγάλε ερωτικέ.. να προσεχεις
CHЯISTOS P 16-10-2006 @ 15:38	ανατριχιαστικά ωραίο !
MARGARITA 16-10-2006 @ 17:05	Κι αν δεν ξανάρθεις εγώ θα σε έχω εδώ... Απ' το νεκρό μου φύλλο... Την δική σου άνοιξη... θα ζω Ψυχή μου... Τι να πω Κένταυρε για τις εικόνες σου.....υπέροχο όλο τούτο ::smile.::
Ηλιαχτίδα 16-10-2006 @ 22:58	Υπέροχο ποιημα.....υπέροχες γλυκες λέξεις που κυλούν σαν νεράκι.. ::yes.::
Spartinos 17-10-2006 @ 02:08	ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ ΣΤΕΛΙΟ ::up.::
agrampeli 17-10-2006 @ 07:24	Όμορφο ::smile.::
Ηλιαχτίδα 19-10-2006 @ 10:06	Πανέμορφο.......
maninoula 08-11-2006 @ 12:18	::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο