| |
Ψάχνω να βρω τη φωνή σου
στην άκρη του δρόμου που πάω
το ξέρω δεν είμαι μαζύ σου,
μόνος μου πάλι μιλάω
Φωνή αμαζόνα στα κύματα
το κενό του χώρου δαμάζει
στέλνει και παίρνει μηνύματα
χωρις να θέλει ξαφνιάζει
Φωνή σα θάλασσα αλμυρή
που στάζει πέλαγο, ορίζοντα και ανέμους
στεριάς σειρήνα, πονηρή
με το μυαλό στήνει πολέμους
Φωνή ζωγράφος σε παράσταση
που σκηνικά γεμίζει απ'τη μορφή σου
άγνωστα χρώματα, μουντά
κιόμως, εικόνα παραδείσου
Φωνή φωτιά καλοκαιριού
τη γη που κάνεις να γεννάει
γεύση απο μέντα και λουλούδι γιασεμί
σε εναν κόσμο που ξεχνάει
Φωνή απο λάβα
που ρέει στ'αυτιά μου
και ψάχνει τη φλέβα
να βρει της καρδιάς μου
Κιαν τη βρω τη φωνή σου
διψασμένος θα φύγω και πάλι
θα την πάρει μαζύ η ζωή σου
και θ'αρχίσω να ψάχνω μιαν άλλη
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
