| Σε πορτοκαλί στρώμα μια βραδιά κοιμήθηκες..
ήταν της ανατολής τα χρώματα που ξάπλωσες.
Το μπλε σαν ντύθηκες προτού χαράξει ,
στη πόρτα πήγες και έγινες δική μου.
Σ' αισθάνθηκα στη σάρκα μου να καις καθώς περνούσε η ώρα ,
δική μου έγινες , όταν τα μάτια πλέον έκλεισες , και ξάπλωσες στο στρώμα.
Τα βλεφαρα σου αφιερωμένα στη φωτιά , τα χέρια όμως κρύα.
Μην αφήσεις ποτέ να σε διηγηθώ , ξανα ,
ουτε πριν κοιμηθώ , ουτε όταν ανάγκη έχω
να ξεσπώ σε κάτι ανώτερο!
Λατρεμένη μου προσευχή δίπλα μου κοιμήσου ,
και κράτα μου το χέρι ,
την αύλη μορφή σου τη φοβάμαι , όταν τα χέρια ενώνω και
ψάχνω να σε βρω ψηλά.
Να αιμμοραγείς καλή μου , να βλέπω πως υπάρχεις ,
να ονειρεύομαι κάτω απο κόκκινα σκεπάσματα ,
εκεί στο πορτοκαλί το στρώμα απάνω..
να χτίσουμε ηλιοβασίλεμα , να νοιώθω δυνατή ,
όταν σκοτάδι πέφτει μπρος τα πόδια μου
και κλαίει!
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 1 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|