| |
Δούλος του πολέμου
Είμαι δούλος του πολέμου
Σε καλώ να εξαγνιστείς
Σε λεγεώνες του ολέθρου
Βιάσου να καταταγείς
Προαιώνιο σινάφι
Μου ετοιμάζει το κελί
Αγρικώ το μοιρολόγι
Κι όλοι οι φίλοι μου σκυφτοί
Οι κατάμεστοι στρατώνες
Του θανάτου οι πιστοί
Νιώθω τάση για διχόνοια
Πράξης και συνείδησης
Μες του Νόστου μου την άγνοια
Επιδιώκω την ταφή
Ατόφιο τρώω το παραμύθι
κι η ψυχή μου έχει κλειστεί
Σε μαλαματένιο δώμα
Εκείθε κι όλοι οι πιστοί
Του Πανηγυριού οι σημαίες
Εικονίζουνε νεκρούς
Να θεριεύουν οι ιδέες
Στέκουν πίσω απ’ τους καιρούς
Μαύρα σύνεργα του φόνου
Ξεπουλάνε στους τυφλούς
Όμοια και πριν λίγα χρόνια
Στην βιασμένη Αφρική
Σαν τους στέρησαν το βλέμμα
Χάσαν μύριους αδερφούς
Είμαι Δούλος του πολέμου
ψαλμωδία ιερή
ευλογία απ’ τα ουράνια
του ιερατείου διαταγή.
Γλυκοκοιτάζουν το χρυσάφι
Του συναφιού οι ακόλουθοι
Με μεζούρα για τον πόνο
Κάνουν την απογραφή
Βιάσου να κρυφτείς καλή μου
Μη πεθάνεις στο κελί
Μη σε βρει η φυλακή μου
Κι οι εθελόδουλοι οι νωθροί
(Είσαι η σπίθα του αγώνα
Και του έρωτα η πνοή
Καρτερά το πέρασμα σου
Των λαών η λύτρωση
Προσμονή για ελευθερία
Και του νου αφύπνιση)
Μαύρο αίμα, μαυρισμένη
η ψυχή, βαρυγκωμά.
Σε τρελαίνει αυτός ο ήχος
Φτιάξε κι άλλα άρματα
Του πολέμου όλοι δούλοι
Γίναμε και αδερφοί
Άδραξε μικρέ τη μέρα
Μπρος για επανάσταση
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
