| |
Απλώθηκες ολόγυρα σαν την ομίχλη.
Ο φόβος το κορμί μου μούδιασε.
Τα δάχτυλα του νου στο σκοτάδι άνοιξαν.
Ψηλάφισαν, το άγνωστο να νοιώσουν.
Nα βρούνε ζήτησαν κάπου να πιαστούν
Μνήμες ανάβλυσαν και με χωρίσαν.
πατήματα μιας άλλης μου ζωής
Μ' όλη την σιωπή μου φώναξα,
για να μ' ακούσω,
να τρομάξεις.
Ηξερα ήσουνα εκεί και μ' απειλούσες
και γω παράλυτος, από αράχνης δάγκωμα,
να με κατασπαράζεις.
Γλυκιά ψευδαίσθηση, παιχνίδι του μυαλού
μ' αρέσει να σ' ακολουθώ,
να με παιδεύεις.
N' αφήνεις να νομίζω ότι νικώ,
απ' την αρχή ν' αρχίζω.
Γλυκιά ζωή πλανεύτρα μου
μη με ξεχνάς
να 'ρχεσαι να με συναντάς
αγάπη να μου φέρνεις.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
