| |
| | 117. Δεν ανήκω εδώ |  | | | Συντροφιά αν θέλεις την βρίσκεις. Η γιορτή θα γίνει χρυσοστεφανωμένη;;;; | | |
Βγήκα για ποτό, χθες βράδυ, νωρίς.
Ήθελα την παρουσία της δίπλα μου, είχαμε κι ένα ιδιαίτερο λόγο να γιορτάσουμε.
Σκόπευα να γευτούμε και να μοιραστούμε στιγμές ευτυχίας.
Μέχρι να τελειώσει το ποτό πέρασε αρκετή ώρα……….. Περίμενα…….
[B]Κι όμως δεν ήρθε.[/B]
Γι αυτό αποφάσισα να προσκαλέσω όλες τις παλιές μου αγάπες.
Μαζεύτηκαν πολλές, με ευχαρίστησαν όλες.
Ζήτησα κι άλλα σκαμπό. Στριμωχτήκαμε αλλά τα καταφέραμε.
Ποτά πολλά και διαφορετικά. Λιγοστές ήταν αυτές που παράγγειλαν το ίδιο.
Πως έλαχε, αυτές έπαιξαν τον ωραιότερο ρόλο στην καρδιά μου.
Σχεδόν όλες μου ζήτησαν να καπνίσουν. Της άφησα. Ίσως το είχαν ανάγκη.
Με μένα μάλλον δεν χρειαζόντουσαν τέτοιου είδους λύσεων κάλυψης κενού.
Όλες ήταν παντρεμένες, εκτός από μια. Αυτή που περίμενα.
[B]Την έδιωξα. [/B]Εδώ δεν ταιριάζει το: «κι όμως την αγαπώ».
Θα μου χάλαγε τη χρυσοστεφανωμένη γιορτή.
Κοίταξα τα μελιά, γαλανά, πράσινα και μαύρα μάτια τους, ένιωσα θλίψη.
Σε κάποιες έλειπε ο γαλάζιος ουρανός, σ΄ άλλες η άνοιξη, σε λίγες τα μυροβόλα άνθη, δυο όχι τρεις είχαν ξεχάσει ότι κυκλοφορούν ελεύθερα ακόμη αναρίθμητα άστρα που παιχνιδίζουν ζωηρά μες τη νυχτιά.
Οι ανάσες τους ψυχρές, καίγανε τα σωθικά μου.
Οι ψυχές βασανισμένες, έπιναν τη τρυφερή καρδιά μου,
Τα χείλη τους στεγνά, ζητούσαν τα χείλη τα υγρά μου,
Τα χέρια τους άδεια, άγγιζαν τα δάκρυά μου,
Τα κορμιά τους μαραμένα, στολίστηκαν απ΄ τα κατάφορτα όνειρά μου,
Τα μάτια τους απεγνωσμένα, τύλιξαν την ανέγγιχτη μυρωδιά μου,
Η ματιά τους χλωμή, στοιχειωμένη, αναπολούσαν επίμονα το φως μου, την φλόγα μου, τα χάδια μου, την αγκαλιά μου.
[B]Κάνει κρύο, δεν ανήκω εδώ, πρέπει να φύγω……………..μέθυσα απ΄ την αρμύρα των επιλογών τους.[/B]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 17
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Αν σήμερα γεννιόμουνα το νου αναλφάβητο θα άφηνα, τις αισθήσεις μου ολημερίς θα μόρφωνα. (MARGARITA) | | | |
|
Spartinos
19-10-2006 @ 01:53 | Η ματιά τους χλωμή, στοιχειωμένη, αναπολούσαν επίμονα το φως μου, την φλόγα μου, τα χάδια μου, την αγκαλιά μου
ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ ΓΙΑΝΝΗ ::up.:: | | Ηλιαχτίδα
19-10-2006 @ 02:06 | ::yes.:: ::yes.:: | | MARGARITA
19-10-2006 @ 02:17 | Δεν ήρθε; πως τόλμησε γλυκιέ μου να το κάνει αυτό; εδώ ανήκεις
Τοξότη μου κοίτα στο αύριο τι σε περιμένει....φωτεινό το βλέπω μέσα στη μαγική σφαίρα μου....αύριο λοιπόν...αύριο ::love.:: | | BETTY BOOP
19-10-2006 @ 02:34 | υπεροχο.........απλα.. | | « Ακρόνειρο »
19-10-2006 @ 03:41 | Αρε Γιαννάκο μου,τελειώνεις απίστευτα!
Θεικό θα έλεγα..
καλή σου μέρα. | | ΤΟΞΟΤΗΣ
19-10-2006 @ 03:45 | Καλή σας μέρα σ΄ όλους τους στιχοσυντρόφους.
Ευχαριστώ πολύ για τα καλά σας λόγια. Να ξέρετε ότι σας αγαπώ όλους πάρα πολύ. | | santana
19-10-2006 @ 05:56 | Οι αγάπες οι παλιές δεν μπορούν να σου προσφέρουν πλέον τίποτα ,γιατι σε έχουν στο βάθος απορρίψει.Το λάθος που έκανες το κάνουμε πολλοί.Μόνο κάτι φρέσκο αντέχει για περισσότερο σε σχέση με το μαραμένο..Άς μην τοξεχνάμε εμεις οι άντρες και μην πλανιώμαστε με παλιές αγάπες ξεχασμένες.Δεν ζωντανεύουν άλλο πια!! ::up.:: | | angelface(sweetaki_girl)
19-10-2006 @ 06:25 | μεθυσα..καλησπερα.. | | ΤΟΞΟΤΗΣ
19-10-2006 @ 06:28 | Φίλε μου Σαντάνα, θα σου πω μονάχα αυτό, γιατί δεν θα σου έχει τύχει βέβαια στη ζωή σου.
Όταν μου έλεγε κάποια αγαπημένη μου, (και δεν θυμάμαι πως δεν προχωρήσαμε μαζί), ότι στη ζωή της έχει πλέον 2 κόρες και έναν...........άρχισαν να τρέχουν δάκρυα από τα μάτια της. Αν κατάλαβες τώρα έχει καλώς.
Άστο αυτό τώρα, πάμε στα χθεσινά. Θυμάμαι όλες μου τις αγάπες γιατί πραγματικά τις αγάπησα (και το ξέρουν), όπως με αγάπησαν κι αυτές. Οι καταστάσεις δεν ευνοήθηκαν να είμαι με κάποια απ΄ όλες μαζί. Το καμπανάκι είναι για την τωρινή που έδιωξα γιατί νόμιζε ότι μπορεί να με παίξει.
Την καλησπέρα μου.
Και στη γλύκα που μέθυσε, σε είδα μετά. ¨Νάσαι καλά. | | ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΠΑΠΠΑΣ
19-10-2006 @ 11:10 | Οι ψυχές βασανισμένες, έπιναν τη τρυφερή καρδιά μου,
Τα κορμιά τους μαραμένα, στολίστηκαν απ΄ τα κατάφορτα όνειρά μου,
Πολύ δυνατοί στίχοι. ::up.:: | | Αστεροτρόπιο (Jeny)
19-10-2006 @ 13:23 | Απ' αυτά που μ' αρέσουν πολύ! | | justawoman
19-10-2006 @ 14:14 | Ν' αφήσω κι εγώ την καλησπέρα μου Γιάννη
μου θύμησες κι αυτό τ' όμορφο τραγούδι και στο αφιερώνω:
"Για τις παλιές αγάπες μη μιλάς, στα πιο μεγάλα θέλω κάνουν πίσω
Δεν άντεξαν μαζί και χάθηκαν μακριά, κρυφτήκαν στις σπηλιές χαμένων Παραδείσων."
::smile.:: | | AETΟΣ
19-10-2006 @ 23:41 | Πολυ καλο!καλημερα ::smile.:: | | rose06
20-10-2006 @ 00:25 | φιλε γιαννη...
μη θλιβεσαι....
σκεψου οτι ολες σου οι αγαπες οσο και να κρατησαν σου αφησαν το λιθαρακι μεσα στην ψυχη σου και σε αφησαν να κτισεις τον δικο σου κοσμο γεματο αναμνησεις και ειναι μεγαλη συντροφια σε στιγμες σαν τη χθεσινη...να εισαι λοιπον ευτυχισμενος που τις εζησες...γιατι ξερεις πως θα ζησεις και αλλες...ειναι αναγκη για εναν καλλλιτεχνη να ζει καθε μερα τον ερωτα...τη θλιψη...τη χαρα...
νασαι καλα
αριαδνη | | ΤΟΞΟΤΗΣ
20-10-2006 @ 00:28 | Καλημέρα Διαμαντένιε μου, Τζένη μου, Κυρία μου, Προφήτη μου, Φάνη μου, Αριάδνη μου και σας ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια.
Ευχαριστώ και όλους τους άλλους στιχοσυντρόφους που με επισκέπτεστε και μοιραζόμαστε μαζί τη χαρά και τον πόνο.
Την αγάπη μου. | | agrampeli
20-10-2006 @ 05:34 | Κάνει κρύο, δεν ανήκω εδώ, πρέπει να φύγω
πολύ καλόοοο ::smile.:: | | sirena
24-10-2006 @ 08:21 | "..μέθυσα απ΄ την αρμύρα των επιλογών τους."
Μεθυστικός είσαι Τοξότη, πράγματι. Τα βέλη σου στόχο να βρίσκουν κι ας ματώνουν.
| |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
