Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Περίπατος στην Ακρόπολη
 
Όταν στα μάτια σε κοιτώ, ξεχνάω το όνομά μου,
Τις λύπες μου, τις έννοιες μου, τα αναστενάγματά μου

Όπου κι αν πέφτει ο ίσκιος σου, η ομορφιά λαγνεύει
Ονείρατα κι οράματα τα ξαναζωντανεύει.

Παίρνει κουράγιο η ψυχή, φτερά για να πετάξει
Και σε όλα τα παράλογα, να βάλει λίγη τάξη

Η φύση εδώ συνωμοτεί, καρδιά να ξεκλειδώσει
Και το παγκάκι καρτερεί, τα μυστικά να νοιώσει

Περίπατοι ατέλειωτοι ψυχής τροφή μυστήρια
Μαγεύουν τις αισθήσεις μας, ξυπνούν τη φαντασία

Δρόμοι γεμάτοι μουσικές, ευφραίνουν τους ανθρώπους
Και οι νοσταλγικές ψυχές ζητούν τους φιλοσόφους

Eκείνους που το διάβα τους το χάραξαν με γνώση
Και που στην ανθρωπότητα, το φως τους έχουν δώσει

Αυτοί στο συναπάντεμα, εδόνησαν τη μοίρα
και ιστορία έγραψαν για τη φιλοσοφία

Όταν στα μάτια με κοιτάς, λατρεύω το όνομά μου,
Τις λύπες μου, τις έννοιες μου, τ’ αναστενάγματά μου



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 10
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
despina_cy
19-10-2006 @ 13:28
Όταν στα μάτια σε κοιτώ, ξεχνάω το όνομά μου,
Τις λύπες μου, τις έννοιες μου, τα αναστενάγματά μου

ti yperoxos stixos...poly glykos ::love.::
georgia
19-10-2006 @ 13:30
πάρα πολύ τρυφερό.... ::love.::
CHЯISTOS P
19-10-2006 @ 13:41
Διαβαίνοντάς σε Ακρόπολη, μνημείο εσύ μακάρων
δέος με πιάνει, αναριγώ, στην αίγλη των μαρμάρων

Στον ίσκιο σου αναζητώ μύστες Χρυσού Αιώνα
το πνεύμα τους ν’ απομυζώ, λαμπρέ μου Παρθενώνα.

Μα σαν κοιτάξω από ψηλά τα φώτα σου Αθήνα,
χίλιες μ’ ανοίγονται πληγές στην νέα σου βιτρίνα !

καλό βράδυ ! !
meursault
19-10-2006 @ 13:43
''Και το παγκάκι καρτερεί, τα μυστικά να νοιώσει''

αυτό με αγγιξε πιο πολύ...με ψυχή γραμμένο το ποιημα σου Καταιγίδα..
MARGARITA
19-10-2006 @ 16:10
Πολύ όμορφο και αντάξιο του περίπατου σου Καταιγίδα... ::smile.::
horseman
19-10-2006 @ 16:46
Δρόμοι γεμάτοι μουσικές, ευφραίνουν τους ανθρώπους
Και οι νοσταλγικές ψυχές ζητούν τους φιλοσόφους

Καταιγίδα πυρπολείς όμορφα...
μου θύμισες ένα δικό μου που είχα γράψει "κάτω από την Ακρόπολη"...
με προκάλεσες να τα αφήσω εδώ μέσα...
κάποια στιγμή...
Την καλημέρα μου...
AETΟΣ
19-10-2006 @ 23:13
Πολυ ομορφο!καλημερα ::smile.::
~ Εφυγα ~
20-10-2006 @ 02:40
Εύγε!!!!
agrampeli
20-10-2006 @ 06:39
Παίρνει κουράγιο η ψυχή, φτερά για να πετάξει
Και σε όλα τα παράλογα, να βάλει λίγη τάξη

πολύ μου άρεσε ::smile.::
deti
23-12-2006 @ 16:31
"Όταν στα μάτια σε κοιτώ, ξεχνάω το όνομά μου,
Τις λύπες μου, τις έννοιες μου, τα αναστενάγματά μου"

"Όταν στα μάτια με κοιτάς, λατρεύω το όνομά μου,
Τις λύπες μου, τις έννοιες μου, τ’ αναστενάγματά μου"

Τι όμορφο..

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο