TAS
19-10-2006 @ 16:24 | Ειν' ένα πικρό βοτάνι
κι ένας κόσμος από χίλιες γλάστρες.
Και το πιο μικρό χεράκι
του νερού δε σπάει την πόρτα.
Αχ, που πας, που πας να φύγεις;
Ειν' ένας ουράνιος θόλος
από χίλια παραθύρια
- μάχη από χλωμά μελίσσια -
κι είν' ένα πικρό βοτάνι.
Πικρό.
Στου ποδιού πονάει το πέλμα
του κρανίου το μέσα μέρος,
και πονάει στο νιο κλωνάρι
η φρεσκοκομμένη νύχτα.
Δάγκωσέ το, Αγάπη, οχτρέ μου,
το πικρό σου το βοτάνι!
Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα
"Γκασέλα της πικρής ρίζας"
μετ. Ν.Σημηριώτη.
'Οτι πιο πολύτιμο
Ότι πιο Καλό
Για μια Γυναίκα Τιμή
Ένας Ντ' Αρτανιάν έρπων, από συγκίνηση | |
MARGARITA
19-10-2006 @ 16:36 | Στα αγαπημένα μου κορίτσι μου αμέσως ::love.:: | |
Αγνή
19-10-2006 @ 16:52 | Θα πιώ νερό στο στόμα σου
θα πιώ να ξεδιψάσω
θα ανάψω κι ένα όνειρο
να φέγγει μη σε χάσω...
(Θαλασσινός κι αυτό)
Οι γλάροι σου τι όμορφοι!!! | |
anthrakoryxos
19-10-2006 @ 17:35 | Ομόρφηναν οι στίχοι σου, τους δορυφόρους αυταπάτες της νύχτας. Καλό ξημέρωμα... | |
annaΤi
19-10-2006 @ 17:52 | μας σήκωσες, μας έστειλες, μας κατέβασες,
κυρίως όμως μας στριφογύρισες.... ::lost.::
Στο εδώ, στο παρόν, στο θέλω και στο ονειρεύομαι....
Μια μικρή Οδύσσεια το ταξίδι σου.... ::cool.:: ::yes.::
| |
AETΟΣ
19-10-2006 @ 23:00 | Παρα πολυ ομορφο!!! καλη σου μερα ::smile.:: | |
ΤΟΞΟΤΗΣ
20-10-2006 @ 00:47 | Καλημέρα Κυρία μου,
Ρίξε μας και άλλο φως στο σκοτάδι μας.
Καταπληκτική γραφή αριστουργήματος. ::love.:: | |
Nocturna_
20-10-2006 @ 00:54 | Ταξιδιάρα μου αγαπημένη..
Νοσταλγική μου παρουσία..
Όλα φαίνονται τόσο καθαρά
όταν τα βλέπω μέσα απ' την ψυχή σου...
Καλημέρα σου j μου..
Κάτι τέτοιες στιγμές είναι που μου λείπεις περισσότερο.. | |
ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΠΑΠΠΑΣ
20-10-2006 @ 01:48 | Στα έμμετρα σε λατρεύω ακόμα πιο πολύ. ::love.:: | |
~ Εφυγα ~
20-10-2006 @ 02:34 | Δυο κορδέλες η μοίρα μας δένει
στη γαλέρα του νου που κινάει
για πελάγη χαμένα και γι’ άλλους κρυμμένους
ουρανούς… που αγαπάει.
Έτσι!!!!!!!!!!!! Φιλιά!!!! | |
« Ακρόνειρο »
20-10-2006 @ 02:45 | " Οι λέξεις έχουν κι άλλο φλούδι παραμέσα. Όπως τα μύγδαλα κι η υπομονή "
Τι να πω..
Καλημέρα. | |
χρήστος
20-10-2006 @ 02:48 | πολύ πολύ καλό!!! καλημέρα
.... Καραβάνια στην έρημο οι φόβοι
και τα λόγια κλεισμένα στ’ αμπάρια
με τι δίχτυα και ποιες νοσταλγίες ψαρεύεις
ψυχή μου… στα φεγγάρια;
| |
justawoman
20-10-2006 @ 03:13 | Στιχοφίλοι μου καλημέρα σας
δεν έχω χρόνο τώρα ν' απαντήσω και να σας ευχαριστήσω όπως αρμόζει για τα υπέροχα σχόλιά σας... ελπίζω το βράδυ
Να είμαστε όλοι καλά!
::smile.:: | |
neyro
20-10-2006 @ 03:48 | εκτος απο το οτι ειναι υπεροχο ,εχω να σου πω πως θα το μετακομισω στα αμπαρια των αγαπημενων μου! ::smile.:: ::yes.:: ::up.::
την καλημερα μου! | |
Spartinos
20-10-2006 @ 05:23 | ΥΠΕΡΟΧΟ!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΜΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΠΟ ΠΑΝΩ ::up.:: | |
silmariel
20-10-2006 @ 05:34 | υπεροχο! | |
storm
20-10-2006 @ 08:23 | Πανέμορφο το ταξίδι του νου σου....
Ξεδίψασες την ψυχή μου...
| |
ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ
20-10-2006 @ 08:33 | Πάρα πολύ ωραίο !! | |
MASTER
20-10-2006 @ 09:30 | "με τι δίχτυα και ποιες νοσταλγίες ψαρεύεις
ψυχή μου… στα φεγγάρια;"
κύλησε μέσα μου σα γάργαρο νερό ::up.:: | |
Palioxaraktiras
20-10-2006 @ 10:31 | Βρε γυναικα εχουν γραψει ολοι τους τοσο καλα λογια, που μου ερχεται να βρισω, αλλα μια και δεν κανω τετοια πραματα εγω σκεφτομαι ή να σου χαρισω κανα σαλιγκαρι ή να σου αφιερωσω το πρωτο ποιημα απ' τη συλλογη μου
ΟΙ ΕΛΕΦΑΝΤΕΣ ΛΟΙΔΟΡΟΥΝ ΤΗΝ ΕΙΜΑΡΜΕΝΗ Θα το σκεφτω εν καιρω | |
damoulis
20-10-2006 @ 10:38 | φανταστικο!τα σχολια των ::up.:: δεν αφηνουν και πολλα περιθωρια!τελειο!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! | |
Palioxaraktiras
20-10-2006 @ 11:00 | Ισως όμως ειναι καλύτερα να σου γράψω τούτο
Μαρία Πολυδούρη
Ποιητική συλλογή
"Οι Τρίλλιες που Σβήνουν"
Καλλονή
Γι’ αυτή τη χάρη, νάσαι γεννημένη
απ’ τα χέρια της αρμονίας, παίρνεις
στο βασίλειο του ηλίου μια διαλεγμένη
θέση. Κι’ όμως ανάξια δε τη φέρνεις.
Αν φέγγουνε πυροί και χρυσωμένοι
της γνώσης οι καρποί, μη δε τους φέρνεις
εσύ στο φως; ψυχή αιθεροπλασμένη,
σπάνιο λουλούδι στη δροσιά που γέρνεις
Της ζωής ταπεινά κι’ όμως ωραία;
Η θεότη στα χέρια σου έχει αφήσει
με πίστη το γεμάτον αμφορέα.
Κάνε γλυκά στη δίψα μας να γύρη
τόσο μονάχα, όσο για να μας χύση
χρυσό καπνό, μεθυστικό σα γύρη.
(Πληροφοριακά Οι τρίλιες που ακούμε να παίζονται στο πιάνο αλλά ειδικά στο φλάουτο και σε άλλα όργανα, είναι παρμένες έχουνε προέλθει δηλαδή από την μίμηση του κελαηδίσματος που κάνει το αηδόνι.) | |
keadas
20-10-2006 @ 11:09 | Ας πω και γω μια καλησπέρα | |
ΑΙΟΛΟΣ
20-10-2006 @ 13:06 | Καραβάνια στην έρημο οι φόβοι
και τα λόγια κλεισμένα στ’ αμπάρια
με τι δίχτυα και ποιες νοσταλγίες ψαρεύεις
ψυχή μου… στα φεγγάρια;
Με συνεπήρε για τα καλά το γραπτό σου Στέλλα…
Απλά υπέροχο…
Καλησπέρα…
::smile.:: | |
Goldy
20-10-2006 @ 14:57 | Δεν κρατάς μαχαίρι...
Χρυσή πένα Στέλα μου... ::smile.:: | |
justawoman
20-10-2006 @ 18:30 |
Στιχοσύντροφοι νοιώθω βαθιά συγκίνηση με τα τόσο όμορφα λόγια που καταθέσατε σ' αυτό το μικρό πόνημα χαράς... ειλικρινά μένω άναυδη απ' την ανταπόκριση...
και είναι ότι χρειάζεται η συντροφιά σας για να κλείσει ετούτη η δύσκολη μέρα (αν και κουτουλάω απ' τη νύστα, το ευχαριστήριο θα το τελειώσω)
Τάσο μου ξέρεις... ο Λόρκα τι σημαίνει για μένα ::love.::
Μαργαριταρένια μου...
Αγνή, μεγάλος έρωτας η θάλασσα, κι ο Θαλασσινός επίσης
Άγγελε της ξενιτιάς, με συγκινείς... σ' ευχαριστώ θερμά για την ακροστιχίδα... εμπνευσμένος πάντα
Αννα... αποκωδικοποιητή των συλλογισμών μου... κάποια συγγένεια έχουμε εμείς δε μπορεί...
Ανθρακορύχε, Φάνη, Γιάννη, Διαμαντή, Τατιάνα... την αγάπη μου
Ελένη μου, με τη δική σου ψυχή τα βλέπεις γι' αυτό είναι καθαρά
Ακρόνειρο, εσύ είσαι άσσος στο ξεφλούδισμα...
Χρήστο, Μάχη, Γιώργο, silmariel, storm, Καταιγίδα (καλά εσείς είστε δύο σ' ένα χα χα χα), MASTER, damoulis, keadas, Κατερίνα, Goldy, AΙΟΛΕ σας ευχαριστώ από καρδιάς
Παλιοχαρακτήρα -σύντροφε Σωτήρη- αν μου επιτρέπεις, ήσουν η αιτία που σκάλωσα σ' αυτό το σάιτ, με τα πειράγματα και τις αναλύσεις σου, τα σαλιγκάρια και το καυστικό σου χιούμορ!!! Όπως βλέπεις ακόμη εδώ είμαι... της οικογενείας κι εγώ. Τα κατάφερες λοιπόν σήμερα να με κάνεις να κοκκινίσω σαν κοριτσάκι με το υπέροχο της Πολυδούρη μου μου αφιερώνεις ::blush.:: Θα στο χρωστάω σύντροφε...
καλό ξημέρωμα φίλοι μου και συγχωρήστε την κούρασή μου που δεν αντέχει να γράψει δυο λόγια και στα υπέροχα δικά σας, αν και τα διάβασα εν τάχυ... κι άύριο μέρα είναι
::smile.:: | |
 |
