Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271256 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Τι να φταίει άραγε;
 
Τη νοιώθω τόσο έντονα τη κούραση απ΄ τη μέρα
Και ψάχνω να ΄βρω είν΄ του κορμιού ή της ψυχής φοβέρα

Έτρεχα από το πρωί, όλα να τα προλάβω
Να μην αφήσω τίποτα για αύριο να κάνω

Χαρούμενη θε να ΄μουνα, που τα ΄χω καταφέρει
Μα τι να φταίει άραγε κι είν΄ η καρδιά θλιμμένη;

Οι άνθρωποι που υπηρετώ, το δρόμο έχουν χάσει
και κάθονται ολημερίς ωσότου να βραδιάσει

Όταν νυχτώσει δεν μπορούν πάλι να κλείσουν μάτι
Σκέφτονται την επαύριο, μην τύχει και χαράξει

Κυνηγημένοι της ζωής, απόκληροι της μοίρας
Της κοινωνίας ναυαγοί, ή εραστές ελπίδας

Πολλοί δεν έχουν δύναμη, ψυχή δεν έχει μείνει
Τον επιούσιο ζητούν, και ότι μέλλει ας γίνει

Αγάπη δεν εγνώρισαν, δεν την αναγνωρίζουν
Ζητάνε καταφύγιο ένα άσυλο να μείνουν

Υπάρχουνε και μερικοί που έχουν λίγη ελπίδα
Πως με προσπάθεια πολλή, θα βγούν στην κοινωνία

Κάνουν αγώνα δυνατό, τρέχουνε και δε φτάνουν
Και ένα μεροκάματο, άμα θα βρούν θα κάνουν

Είναι το χαρτζιλίκι τους, περήφανοι να ζούνε
Και με διάθεση πολλή ν΄ αποκατασταθούνε

Αυτούς πολύ ζηλεύουνε, κείνοι που δεν ελπίζουν
Και μερτικό γυρεύουνε, απ΄ ανθρώπους που μοχθίζουν

Η αλήθεια είναι μόνο μια , πως έχουνε ανάγκη
Στον κυκεώνα της ζωής, όλοι να βρουν λιμάνι

Και όταν ξαποστάσουνε, μην επαναπαυτούνε
Μα με δικαίωμα ζωής, να επανενταχθούνε

Οι ευκαιρίες να δοθούν, από τη πολιτεία
Με ήθος κι αξιοπρέπεια, να βγουν στην κοινωνία

Ας πούμε τώρα πως εγώ είμαι η πολιτεία
Πως θα ΄βρω τρόπο ο σκοπός, να έχει επιτυχία;

Τα ΄πα και ξεκουράστηκα και ξέρω τι μου φταίει
Η ψυχή έχει επηρεαστεί, τ΄ αδιέξοδο δε θέλει



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 5
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
MARGARITA
20-10-2006 @ 08:16
Τα ΄πα και ξεκουράστηκα και ξέρω τι μου φταίει
Η ψυχή έχει επηρεαστεί, τ΄ αδιέξοδο δε θέλει....

Έτσι είναι Καταιγίδα άμα συμπονάς το αδιέξοδο οργίζει και θλίψη φέρνει στις ψυχές.... ::smile.:: ::smile.::
agrampeli
20-10-2006 @ 08:27
Οι άνθρωποι που υπηρετώ, το δρόμο έχουν χάσει
και κάθονται ολημερίς ωσότου να βραδιάσει

Η αλήθεια είναι μόνο μια , πως έχουνε ανάγκη
Στον κυκεώνα της ζωής, όλοι να βρουν λιμάνι

Οι ευκαιρίες να δοθούν, από τη πολιτεία
Με ήθος κι αξιοπρέπεια, να βγουν στην κοινωνία

πολύ καλα τα είπες όλοι θέλουν μιά ευκαιρία
μπάβο ::smile.::
psyxanemisma
20-10-2006 @ 09:48
το πρόβλημα που έχουμε
δε λύνεται από μόνο
θέλει ψυχή θέλει κραυγή
θέλει αλήθεια κι όχι πόνο…
« Ακρόνειρο »
20-10-2006 @ 13:41
Γέμισες το βράδι μου με όμορφα δύστιχα..

Καλησπέρα σου.
AETΟΣ
20-10-2006 @ 14:51
Πολυ καλο

καλο βραδυ ::smile.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο