Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 χρόνια (κατάσταση)
 δυστυχώς δεν υπάρχει τρόπος να βάλω κενά κι έτσι χρησιμοποιώ την κάτω παύλα
 
Στην κόψη της νύχτας
ακροβάτες χρόνοι και σύρματα ηλεκτρικά διαπραγματεύτηκαν

παρόν_παρελθόν_παρόν_παρελθόν_παρόν_παρελθόν


Εκείνη τη νύχτα έκαναν θόρυβο τα χρόνια καλπάζοντας

παρελθόν_____παρελθόν_____παρελθόν
_______μέλλον_______μέλλον_______μέλλον

στις ζωές τους


Έφηβου δράκοντα εκπνοή η νύχτα εκείνη κι

εκείνη, σαν από άλλο παραμύθι, πρότεινε χρυσή πλεξούδα
σκάλα τρεμάμενη σ’ αβέβαιο μέλλον

Κι εκείνος χωμάτινος, σα βασιλιάς,
τη χάιδευε, τη χάιδευε...



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 6
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

BonnieJo-balistreri
 
Ηλιαχτίδα
20-10-2006 @ 08:13
Κι εκεινος.....χωμάτινος σαν βασιλιάς
τη χάιδευε......... ::love.::
Ιουλιβέρτιος
20-10-2006 @ 08:42
Στα αγαπημένα
TAS
20-10-2006 @ 13:24
Παρελθόν--παρόν--μέλλον
---------Ακροβάτες------------> ::oh.::
annaΤi
20-10-2006 @ 13:33
συμπληρωματικά ταιριαστοί κι αταίριαστοι.... πάρα πολύ μου άρεσε, Γιαννιό!!!!!

[α... εν τω μεταξύ, οι κάτω παύλες, εδώ λειτούργησαν απίστευτα συμπληρωματικά... εννοόντας: το διάγραμμα της τάσης (μονάδα μέτρησης: 1volt) είναι συνημιτονοειδής συνάρτηση... το δε διάγραμμα της έντασης του ρεύματος (μονάδα μέτρησης 1Ampere) είναι ημιτονοειδής συνάρτηση... περίπου δηλ. όπως μας ζωγράφισες το παρελθόν & το μέλλον, αντίστοιχα (αν ήταν λίγο καμπυλωτά....) ::wink.:: ....η διαστροφή μου, νομίζω πως είναι απροκάλυπτα έκδηλη, πια.... ::cool.:: χαχαχα....]

φιλιά σου πολλά Γιαννιό!!!! ::love.::
(με τα αισθαντικά σου ποιήματα... )
« Ακρόνειρο »
20-10-2006 @ 13:48
Γίνεται να μην συμφωνήσω με την Άννα;
Όχι βέβαια..

Την καλησπέρα μου,έχεις..
justawoman
21-10-2006 @ 04:30
Έλα μου ντέ... με την Άννα και τις μαθηματικές διαστροφές της

αγκαλιάζω και τα τελευταία λόγια σου με τρυφερότητα

Έφηβου δράκοντα εκπνοή η νύχτα εκείνη κι
εκείνη, σαν από άλλο παραμύθι, πρότεινε χρυσή πλεξούδα
σκάλα τρεμάμενη σ’ αβέβαιο μέλλον
Κι εκείνος χωμάτινος, σα βασιλιάς,
τη χάιδευε, τη χάιδευε...

Καλημέρα Ιωάννα
::smile.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο