stixoi.info: Νόμισα πως ήσουν ρόδι με σχισμή βαθιά

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Νόμισα πως ήσουν ρόδι με σχισμή βαθιά

Σε αυτόν που ποτέ δε φοβήθηκε να με αποκαλέσει με οποιοδήποτε υποκοριστικό, προσθέτοντας την αντωνυμία "μου". Σε σένα ανήκω για πάντα γιατί το θέλησες.

Νόμισα πως ήσουν ρόδι με σχισμή βαθιά,
εύκολο να σ'ανοίξω,
να γευτώ τους καρπούς σου.
Αδιαφόρησα.
Πρόκληση θέλησα.

Το φλογερό σου χρώμα ωχρό να γίνεται είδα,
η ζωντανή σου επιδερμίδα να μαραίνεται,
τα μικροσκοπικά ανθάκια να σκύβουν το κεφάλι.
Δεν κατάλαβα.

Είδα ένα όνειρο.
Ήσουν ένα μεγάλο, δυνατό, σφιχτά κλεισμένο ρόδι.
Θέλησα να σε σπάσω.
Να γευτώ την πρόκληση.

Ήρθε ο Χειμώνας.
Ξύπνησα απότομα.
Κοίταξα γύρω μου, πολυάριθμα μικροσκοπικά λάθη πεταμένα στο πάτωμα.
Η διαφάνια και η κόκκινη δροσία τους,
μαβιά σημάδια στην ψυχή μου.

Έτσι έπρεπε. Να σπάσω εμένα, το δικό μου ρόδι.
Κι όμως εσύ πάλι για μένα γλυκο νέκταρ έχυσες
για να απαλύνεις τη στιφή ζωή μου.

Ήταν εφιάλτης.
Εσύ είσαι όπως πρώτα.
Ένα όμορφο, καλοσχηματισμένο, υγιές ρόδι.
Είσαι κλειστό, πάντα ήσουν.

Θέλω να σε πάρω στην αγκαλιά μου,
να σου χαρίσω το χάδι που σου στέρησα.

Για να ανοίξει το δικό σου ρόδι θέλει μόνο αγάπη.
Στη ζεστασιά τα ανθάκια σου χαμογελούν,
ρίχνουν το τοίχος της άμυνας σαν σεπάλινο πανωφόρι.

Κι εγώ αχόρταγα εξερευνώ,
βυζαίνοντας τις κρυστάλλινες κυψέλες της ψυχής σου.


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 14 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Συναισθήματα - Εικόνες Ομάδα Ελεύθερος στίχος - Ποίηση

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Ιουλιβέρτιος 20-10-2006 @ 08:40	"Κι εγώ αχόρταγα εξερευνώ, βυζαίνοντας τις κρυστάλλινες κυψέλες της ψυχής σου." Υπέροχο!
damoulis 20-10-2006 @ 08:45	΄΄Θέλω να σε πάρω στην αγκαλιά μου, να σου χαρίσω το χάδι που σου στέρησα.΄΄ το μεγαλειο της συγνωμης με λεξεις και με πραξεις! πολυ πολυ καλο! ::up.::
ΑΙΟΛΟΣ 20-10-2006 @ 12:15	Είδα ένα όνειρο. Ήσουν ένα μεγάλο, δυνατό, σφιχτά κλεισμένο ρόδι. Θέλησα να σε σπάσω. Να γευτώ την πρόκληση. Πρόκληση και γοητεία... Πολύ όμορφο... Καλησπέρα... ::smile.::
χρήστος 20-10-2006 @ 13:17	πολύ πολύ όμοφο, καλησπέρα
AETΟΣ 20-10-2006 @ 14:48	Παρα πολυ ωραιο! καλο βραδυ ::smile.::
Αλμυρή Δροσοσταλίδα 20-10-2006 @ 16:46	Γεια σου Ιουλιβέρτιε! Χαίρομαι που σου άρεσε! damouli ευχαριστώ πολύ! Μακάρι η συγνώμη και οι πράξεις να μην είναι παροδικές και τα λάθη να μην επαναλαμβάνονται. ΑΙΟΛΕ η γνώμη σου μετράει πολυ για μένα.Ευχαριστώ! Χρήστο, Φάνη χαίρομαι πολύ! Καληνύχτα
justawoman 21-10-2006 @ 04:32	Αλμυρή μου ... πολύ γλυκό... κι οι στιφάδες του ακόμα! καλημέρα ::smile.::
Άθη Λ. 21-10-2006 @ 04:39	Αλμυρή Δροσοσταλίδα, γλυκειά η πένα σου... καλώς ήρθες στην στιχοπαρέα μας... καλημέρα! ::love.::
MARGARITA 21-10-2006 @ 06:33	Ένα όμορφο, καλοσχηματισμένο, υγιές ρόδι. Είσαι κλειστό, πάντα ήσουν. Πάρα πολύ όμορφο αλμυρή δροσοσταλίδα που στάζεις ροδόμελο ::smile.::
Αλμυρή Δροσοσταλίδα 21-10-2006 @ 06:53	Καλησπέρα justawoman, tzoytzoyka και MARGARITA!!! Ευχαριστώ πάρα πολύ για τα γλυκά σας λόγια, χαίρομαι ιδιαίτερα που σας άρεσε και ευχαριστώ για την ανοιχτή αγκαλιά σας στη στιχοπαρέα! ::love.::
Goldy 22-10-2006 @ 11:35	Καλησπέρα κουκλίτσα μου. Πανέμορφο το γραπτό σου... Δυναμική σε νιώθω... ::smile.::
Αλμυρή Δροσοσταλίδα 22-10-2006 @ 11:59	Γεια σου Goldy μου!!! Άλλες μέρες δυναμικά άλλες όχι... Ευχαριστώ για τα λόγια σου. Το κουκλίτσα "μου" μου άρεσε πολύ! ::wink.:: Καλό βράδι
psyxanemisma 23-10-2006 @ 14:30	ρόδινες μικρές ψυχές σ ένα πουγκί κλεισμένες είν' η ζωή που ξεκινά γλυκές ξενιτεμένες....
Αλμυρή Δροσοσταλίδα 28-10-2006 @ 17:04	psyxanemisma σε ευχαριστώ πολύ, να ΄σαι καλά ::smile.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο