stixoi.info: Το Κελί (σκοτάδι)

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	135261 Τραγούδια, 273542 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Το Κελί (σκοτάδι) - Μέρος 1ο

Μέσα σ’ ένα υγρό, σκοτεινό κελί
ένας άνθρωπος κάθεται απέναντι στον θάνατο.
Κοιτάζονται υστερικά, μονότονα.
Ο ένας δεν βλέπει τον άλλο,
δεν μπορούν να διακρίνουν στο σκοτάδι
την έκφραση, την αγωνία.
Όλα ΜΑΥΡΑ. Οι μορφές, οι ανάσες, οι ζωές.
Όλα ΥΓΡΑ. Σαν σταγόνες ιδρώτα που κυλούν απ΄ τα μάτια,
σαν να είναι δάκρυα. Κυλούν και καίνε το πρόσωπο.
Όλα ΣΑΠΙΑ. Σαν το μαύρο αίμα που καλύπτει τους τοίχους.
Οι σιδεριές του παραθύρου αντανακλούν, πρόστυχα,
το σκουριασμένο μεταλλικό φως του φεγγαριού.
Λυπημένοι αγέρηδες κλέβουν λίγη απ΄ την ανάσα μου,
η μυρωδιά του φόβου, σαν παραισθησιογόνο,
με ζαλίζει, με καθίζει στο πάτωμα.
Το αόρατο ταβάνι μου θυμίζει όνειρα.
Δεν είμαι εδώ για να ονειρευτώ…
Δεν είμαι εγώ αυτός που κάθεται απέναντι απ΄ τον θάνατο…
Εγώ είμαι το ΣΚΟΤΑΔΙ…
Εγώ είμαι ο ΘΑΝΑΤΟΣ…


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 11 Στα αγαπημένα: 2


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Αταξινόμητα Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Η Ειλικρίνεια Είναι Η Μοναδική Μου Δικαιολογία...

ΑΙΟΛΟΣ 21-10-2006 @ 22:32	Δεν είμαι εδώ για να ονειρευτώ… Δεν είμαι εγώ αυτός που κάθεται απέναντι απ΄ τον θάνατο… Εγώ είμαι το ΣΚΟΤΑΔΙ… Εγώ είμαι ο ΘΑΝΑΤΟΣ… Θάνατος, μαύρος αδερφός… Θάνατος, να γίνω αθάνατος… Όμορφο αλλά μελαγχολικό πολύ sorrowman... Καλημέρα… ::smile.::
Ηλιαχτίδα 22-10-2006 @ 00:59	Εγώ είμαι το ΣΚΟΤΑΔΙ… Εγώ είμαι ο ΘΑΝΑΤΟΣ… ::cry.::
storm 22-10-2006 @ 01:17	Λυπημένοι αγέρηδες κλέβουν λίγη απ΄ την ανάσα μου, Το αόρατο ταβάνι μου θυμίζει όνειρα. Δεν είμαι εδώ για να ονειρευτώ… Δεν είμαι εγώ αυτός που κάθεται απέναντι απ΄ τον θάνατο… Εγώ είμαι το ΣΚΟΤΑΔΙ… Εγώ είμαι ο ΘΑΝΑΤΟΣ… Μελαγχολικά όμορφο... Καλημέρα..
Φεγγαρόλυκος 22-10-2006 @ 01:19	Την καλημέρα μου Ομορφο φίλε...
MARGARITA 22-10-2006 @ 01:35	Δεν σε φοβάμαι Θάνατε...με αψηφισιά σε βλέπω εγώ είμαι ο άλλος.... την γλώσσα σου βγάζω...στα στήθη σου χαράζω μοναξιά..... καλημέρα λυπημένε μου
Tαπεινό χαμομηλάκι 22-10-2006 @ 02:05	Γράφεις πολύ όμορφα sorrowman! Moυ αρέσει η δύναμη του λόγου, η απλότητα της έκφρασης, η πικρία των συναισθημάτων και η αμεσότητα! Πωπωπω τί λέω πρωί πρωί...τέτοια ανάλυση κειμένου ούτε σο Λύκειο! Πολλές πολλές καλημέρες! ::smile.::
AETΟΣ 22-10-2006 @ 05:57	Πολυ ωραια η μελαγχολικη γραφη σου... καλο απογευμα ::smile.::
Nocturna_ 22-10-2006 @ 08:41	Όλο σου το γραπτό με κέρδισε.. Μα η ανατροπή σου έκανε το ματ.. Καλησπέρα..
« Ακρόνειρο » 22-10-2006 @ 13:39	Απλά στα αγαπημένα.. Καλησπέρα.
Αγνή 22-10-2006 @ 14:46	ΜΑΥΡΗ ΑΠΟΛΑΥΣΗ
agrampeli 23-10-2006 @ 07:09	μελαγχολικό αλλά όμορφο ::smile.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο